یک گزارش حکومتی پیشتر دراین رابطه با بحران روزافزون نرخ فقر نوشته بود: «با احتساب جمعیت 77 میلیون‌نفری ایران در پایان سال 93، می‌توان به این جمع‌بندی رسید که بیش از 30 میلیون‌نفر از مردم ایران امروز به زیر خط فقر رفته‌اند و دولت برنامه مشخصی برای توقف و کاهش این تعداد فقیر در کشور ندارد». (سایت حکومتی سلامت نیوز 9 خرداد 1394)
یک کارشناس حکومتی ضمن اعتراف به نبود سیاست های راهبردی برا ی مقابله با بحران فقر در حاکمیت آخوندی از جمله می گوید: «اتفاقا نقشه فقر وجود دارد، اما هیچ برنامه خاصی از سوی دولت برای ریشه‌کن کردن فقر وجود ندارد. تا قبل از سال 84 آمار فقیران در ایران زیر 30 درصد بود، اما از سال 84 به این طرف، این آمار رو به افزایش رفته است تا جایی که هم‌اینک باید گفت تعداد فقیران در جمعیت ایران به بیش از 40 درصد رسیده است».

همچنین بی کفایتی و بی برنامگی دولت آخوند روحانی در مقابله با بحران های اقتصادی و معیشتی مردم در حالی است که بنابرآخرین مصوبه حکومتی حداقل دستمزد کارگران و مستمری بگیران در حاکمیت آخوندی اکنون به بیش از 700 هزارتومان در ماه نمی رسد. این رقم درحالی است که به گفته رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس رژیم (خبرگزاری سپاه پاسداران 21 دیماه 1394): «خط فقر یعنی حقوق زیر 2 میلیون و 300 هزار تومان و با دستمزد فعلی امکان گذران زندگی نیست».

همچنین در رابطه با بلبشوی حاکم در رژیم آخوندی بر سر تعیین خط فقر و آمار واقعی مربوط به آن سایت حکومتی ابتکار (22 دیماه 1394) می افزاید: «مرکز آمار ایران کنار کشیده است و عنوان می‌کند وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مسئول اعلام خط فقر است. دولت اواخر سال 93 گفته است (احمد میدری، معاون وزارت تعاون و کار) خط سیری در ایران 250 هزار تومان است! به همچنین به گفته حسین راغفر، خط فقر در سال 83 در کشور 238 هزار تومان و در تهران 400 هزار تومان بوده، این بدان معنی است که در یک دهه، خط فقر 4 برابر شده است».