در آستانه دیدار پرزیدنت روحانی از فرانسه پاتریک بودوئن وکیل دادگستری و رییس افتخاری فدراسیون بین المللی لیک حقوق بشر یادآوری میکند که ممکن نیست به سکوت برگزار کرد... ...رژیم فعلی از زمان گرفتن قدرت بدلایل سیاسی بیش از 120هزار نفر را اعدام کرده است:
در زمان دیدار روحانی ممکن نیست که وضعیت نقض وسیع و سیستماتیک حقوق بشر در ایران را به سکوت برگزارکرد. رژیم کنونی از زمان گرفتن قدرت بیش از 120 هزار نفر را بدلایل سیاسی اعدام کرده است. بگفته احمد شهید گزارشگر مخصوص سازمان ملل، این کشور” به اعدام همچنان ادامه میدهد و بیش از هر کشور دیگری بلحاظ سرانه اعدام میکند. ”
آمدن روحانی (در مسند قدرت.م)بهبودی اوضاع را بهیچوجه میسر نکرده است بلکه برعکس دو هزار تن منجمله 57 زن اعدام شده اند و برای تروریزه کردن مردم بعضی هایشان در ملاء عام اعدام شده اند. عفو بین الملل گزارش نموده است که اعدام 694 نفر در شش ماهه نخست سال 2015 به ثبت رسیده است. و به این ترتیب ”تابلوی سیاهی از دستگاه حاکمه که به کشتن قانونی درمقیاس وسیع اقدام میکند را ترسیم میکند”
دادگستری تماما تحت امر حاکمیت و به اجرا در آوردن دفاعیات واهی است. هر مخالف یا دگر اندیش دستخوش محکومیتهای سنگین است. آزادیهای عقیده و بیان وجود خارجی ندارند و آزادی مطبوعات تماما محدود شده است. روزنامه نگاران به همان گونه که وکلا و فعالین حقوق بشر، هدف ممتاز پیگردها هستند. سرکوب اقلیتهای مذهبی و نژادی بی وقفه ادامه دارد. شرایط اسفبار زندانها همراه هست با اعمال مکرر بدرفتاری و امتناع از خدمات پزشکی تا سرحد مرگ زندانیان.دستیازی به شکنجه بی هیچ کیفری سکه ای است رایج برای پلیسهای دادگستری و سرویسهای امنیتی. سنگسار و قطع عضو از اشکال وحشیانه مجازات همچنان مورد استفاده قرار میگیرند. اخیرا سینماگر کیوان کریمی به اتهام تبلیغ و توهین علیه مقدسات به شش سال زندان و 223 ضربه شلاق محکوم شد. برسمیت شناختن حقوق کودکان وجود خارجی ندارد. و مجازات اعدام نیز به کودکان و کودکان بزهکار اعمال میشود. زنان بنوبه خود اولین قربانیان رژیم هستند و متحمل خشونتهای تبعیض آمیز رژیم از هر دست هستند. اخیرا دهها زن ایرانی هدف حملات اسید پاشی به بهانه بدحجابی بوده اند.
همه این نقضهای حقوق بشر در قطعنامه ای که در 17 دسامبر 2015 بوسیله مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسیده ذکر شده است. در این قطعنامه از رژیم ایران خواسته میشود که به این نقضها نقطه پایان گذارده و ” برگزاری انتخابات قانونگذاری معتبری را تضمین کند”. واقعیت این است که حفظ دیکتاتوری برقرار شده بوسیله ملایان نفی همه ارزشهای جهانشمول است. بعلاوه رژیم ایران به این بسنده نکرده، (بلکه) تروریسم را به خارج کشورصادر میکند و در پی بدست آوردن هژمونی و در رقابت با هژمونی طلبی همه منطقه خاورمیانه را بی ثبات کرده است. و این آن چیزی است که بر سوریه و عراق و یمن میرود. قابل ذکراست.
بنابراین غیر مسئولانه است چنین رژیم را همچنان تداوم بخشیدن و حتی تقویت کردن. با این حال خطر از طریق توافق هسته ای ایران میتواند حادث شود توافقی که میتواند قویا ثابت کند که این یک معامله فریب برای قدرت های غربی است. در حالی که این یقین هست که برداشتن شدن تحریمهای اقتصادی سریعا به نفع رژیم ملایان شود اما همین یقین به هیچ وجه وجود ندارد که تضمینی باشد برای چشم پوشی واقعی این کشور از تبدیل شدن به یک قدرت اتمی. واقعیت اما این است که رژیم مذهبی ایران بدلیل ماهیت اش همچنان افراطی گری اسلامی را ازطریق حمایت از گروههای تروریستی تغذیه میکند.
پس چه جای فرش قرمز پهن کردن است برای روحانی جایی که برای پهن کردن فرش قرمز برای قذافی و اسد وجود نداشت. بستن چشمان روی نقض آزادیها در ایران بنام گسترش روابط اقتصادی و اعطای قراردادهای نان و آبدار نه تنها رفتاری غیر اخلاقی است بلکه محاسبه اشتباهی است برای آینده. این به فراموشی سپردن درد و رنج مردم ایران است که دهان او را بسته اند مردمی که تا بی نهایت سرنوشتی را که برایش تعیین شده تحمل نخواهد کرد. بیشتر از اینکه بانتظار یک شورش انفجار آمیز باشیم خیلی بهتراست که از همین حالا اینجا و هر جای دیگر از جامعه مدنی و نیروهای این کشور حمایت کنیم و از رژیم کنونی بهبودی محسوس آزادیها و حقوق بشر را در صحنه اجتماعی طلب کنیم. دفاع از ارزشهای اساسی نباید بوسیله تجارت به هر قیمت از نظرها پنهان بماند.
برای فرانسه افتخار است تا با وارد کردن حقوق بشر (بعنوان پیش شرطی) برای ادامه عادیسازی روابط با ایران راهی بگشاید. فرانسه در بلند مدت سود این (راهگشایی.م) را خواهد برد زیرا که قدرشناسی مردم ایران را بهمراه خواهد داشت. درغیر اینصورت چهره وسیعا از ارزش افتاده ی فرانسه،این سرزمین حقوق بشر، یکبار دیگر لکه دار خواهد شد