بحران بیکاری در میان زنان، جوانان و فارغ التحصیلان به حدی است که اکنون در جنگ و جدال باند های رژیم بر سر نمایش انتخابات دو مجلس حکومتی، گوشه های از نرخ واقعی بیکاران به بیرون درز پیدا کرده است. بنابر داده ها «تعداد کل شاغلان کشور در پاییز امسال 2 میلیون و 646 هزار و 683 نفر» دچار بیکاری مطلق هستند. همچنین در فاصله پاییز سال 93 الی 94 «بر تعداد افراد دارای اشتغال ناقص کشور (هم بیکار و هم شاغل)، 280 هزار و 912 نفر» افزوده شده است.

در رابطه با ابعاد واقعی بیکاری در حاکمیت ولی فقیه خبرگزاری حکومتی مهر (3 دیماه 1394) از جمله می نویسد: «مقامات دولتی بارها خود اعلام کرده اند 4 میلیون و 600 هزار جوان در دانشگاه ها در حال تحصیل هستند و به زودی به صف متقاضیان کار خواهند پیوست، همچنین با وجود بیکاری مطلق 2,6 میلیون نفر، اگر شرایط بازار کار کشور از حالت رکود و نامتعادل بودن عرضه و تقاضای نیروی کار خارج نشود، باید منتظر سونامی بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی باشیم».
ترجمان این جملات اعتراف به وجود ورود قریب 7 میلیون بیکار به بازار طی سال های آینده می باشد، امری که متولیان حکومت از آن با «بیکاری پنهان» نام می برند. این گزارش در ادامه ضمن اعتراف به پدیده ی نوظهور سونامی«بیکاری پنهان» می افزاید: «طبق استانداردهای آماری این گروه از بازار کار کشور که اتفاقا جمعیت آنها میلیونی است، هم کار دارند و هم ندارند؛ یعنی در مرز بیکاری قرار دارند و شغلشان خیلی هم شغل نیست و اموراتشان با کاری که انجام می دهند نمی گذرد و کمتر از مدت معمول ساعات روزانه و یا هفتگی کار دارند».

خطر واقعی برای بیکاری پنهان همان سوق داده شدن آنها به بیکاری مطلق می باشد، زیرا این بخش از اقشار ضربه پذیر در نبود راه حل های میان و بلند مدت، با ساده ترین تحولات در بازار کار، به یقین به خیل عظیم بیکاران خواهند پیوست؛ بنابراین گزارش ابعاد واقعی نرخ بیکاران پنهان اکنون بالغ بر 2,3 میلیون نفر است. براین اساس: «برخی از تازه واردهای بازار کار و یا شاغلانی که از قبل در این بازار حضور داشتند، حالا دارای اشتغال ناقص و بیکاری لب مرزی هستند که ممکن است با اندک تکانه ای شغل خود را از دست داده و به خیل بیکاران بپیوندند. در مجموع، تعداد کل شاغلان سال 93 به میزان 21 میلیون و 411 هزار و 519 نفر بوده که 2 میلیون و 34 هزار و 94 نفر از آن دارای اشتغال ناقص و کمتر از استاندارد بوده اند».