درجریان بررسیهای کمیته حقوق کودکان سازمان ملل پیرامون استمرار اعدام نوجوانان درایران و سایر اقدامات و قوانین ضد انسانی رژیم علیه کودکان میهنمان، به‌ویژه علیه دختران ایرانی، دیکتاتوری آخوندی با بسیج عواملش درسازمان ملل، تلاش کرد تا از صدور بیانیه کمیته حقوق کودکان درمحکومیت این رژیم جلوگیری کند. اما با شکست روبه روشد و کارشناسان این کمیته رژیم آخوندی را به خاطر اعدامهای وحشیانه نوجوانان و نقض استانداردهای بین المللی حقوق کودکان محکوم کرد.
دراین باره، توجه شما را به اظهارات خانم فریده کریمی، عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت، جلب می کنیم
کنوانسیون کودکان در سال 1982 تصویب شد و در سال 1990 لازم الاجرا شد. تقریباً 99در صد کشورهای جهان هم تصویبش کردند، یعنی در واقع این کنوانسیون رو پذیرفتند، بنابراین در این شرایط رژیم هم یکی از امضاکنندگان بوده ولی خوب خودتون می دونید اجرای اون جیز دیگه یی است. سازمان ملل برای نظارت بر هر کنوانسیونی که تصویب می کنن و بعد کشورها به اون متعهد می شوند یک ارگان نظارت کننده ایجاد می کند. یک نهادی که می تونه به این که آیا کشورها حالا اومدند متعهد شدند، آیا واقعاً دارند به تعهداتشون عمل می کنند یا نه نظارت می کند. این کمیته هم در واقع کمیته ای بود که همین نظارت رو در رابطه با کنوانسیون حق کودک به عهده داشت. رژیم می بایستی هر 5سال یک بار به این کمیته گزارش می داد و پاسخگو می بود. یک اکیپ بسیار با دستگاه خودشون در واقع از همه نفری توش گذاشته بودن، برنامه یی چیده بودند که بتونن این کمیته رو گمراه بکنند. در واقع نفراتی که آورده بودند 12 نفر بود. مثلاً بخوام بهتون بگم به نسبت بقیه کشورها چون که آن زمان حدود 13کشور بررسی می شد بقیة کشورها دو نفر نفر فرستاده بودند. رژیم 12نفر با مترجمش 13نفر فرستاده بود و به مدت شش ساعت در مقابل این کمیته پاسخگو می بود. می بایستی می بودند. سؤالات بسیار متعددی از طرف اعضای کمیته بهشون مطرح شد. به حدی که یک جا دیگر مسئول این هیأت که یکی از مزدورهای رژیم بود، برگشت گفت شما آنقدر سؤال می کنید اصلاً نمی گذارید ما جواب بدهیم. اینجوری باید کنفرانس ادامه پیدا بکنه که ما بتونیم به شما جواب بدهیم. واقعیتش اینه این خود کنوانسیون اولین مادة یک کنوانسیون بیان می کنه که کودک انسانی است که کمتر از 18 سال از نظر سازمان ملل سن داشته باشد. بنابراین می تونین تصور بکنید با قوانین قرون وسطایی رژیم، مادة اول این کنوانسیون چقدر تضاد داره. دیگه بقیة ماده هاش جای خودش را دارد. اونها تصورشون این بود که با یک گزارش غلط از طرف نفراتی که حتماً برای این طور کارها ساعتها آموزش دیده بودن، بتونن اعضای کمیته را به اشتباه وا بدارند. خوشبختانه با گزارشاتی که سازمان های بین المللی و خود ارگانهای سازمان ملل داده بودند این نقش رژیم نتونست به جایی برسه. در گزارشی که سازمان ملل در در واقع نتیجه گیری که از این برررسی انجام داده بودند ارائه دادند، کاملاً مشخصه که خوشبختانه این برنامة رژیم کاملاً برنامه ریزی که کرده بود، به هیچ جایی نرسید. سازمان ملل مشخصاً از رژیم خواست که در رابطه با اعدام جوانان و نوجوانان که در هنگام ارتکاب جرم زیر 18 سال سن داشتند پاسخگو باشه بر اساس استانداردهای بین المللی رفتار بکند و گفتن سن محدودیت کیفری در ایران بسیار تبعیض آمیز است به خصوص برای دختران، این که 9 سال قمری برای دخترها و 15 سال برای پسران تعیین تکلیف شده قانون بسیار متحجری است. هم چنین در رابطه با دخترهایی که در سن بسیار پایین مجبور به ازدواج هستند و بسیاری از قوانین دیگر. گزارشی که در رابطه با گزارش رژیم ارائه داده سازمان ملل در 99 پاراگراف رژیم رو خواسته که پاسخگو باشه. به نظر من یک پیروزی بود برای تمام نهادهای مدنی و ارگانهای حقوق بشری که برای حقوق بشر در ایران فعالیت می کنند و جای تبریک داره و مشخص شد که تمام فعالیتهایی که در گوشه و کنار انجام می شه در این نهادها و ارگانها به نتیجه می رسد و خوشبختانه این یکی از دستاوردهایی بود که بسیار چشمگیره و امیدواریم که تأثیرات خودش رو در آینده ببینیم.