آخوند روحانی، رئیس جمهور فاشیسم دینی حاکم بر ایران، در روز 19 بهمن در تجلیل از دست اندرکاران مذاکرات اتمی در یک اعتراف بیسابقه گفت: «اگر نیروهای مسلح ما امنیت این کشور را حفظ نمی‌کردند و سرداران رشید ما در بغداد و سامرا و فلوجه و الرمادیه و... ایستادگی نمی‌کردند و اگر در دمشق و حلب به دولت سوریه کمک نمی‌کردند و اگر شهامت ارتش و سپاه و بسیج و ناجا نبود ما امنیتی نداشتیم که بتوانیم به این خوبی مذاکره کنیم».
این یک اذعان بیسابقه به این حقیقت است که هیچ تفاوتی در رویکرد روحانی با خامنه ای و دیگر سران فاشیسم دینی حاکم بر ایران و سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس با مسأله سوریه و عراق نیست و روحانی نیز به همان اندازه در جنایتهای جنگی و جنایت علیه بشریت در منطقه سهیم است و باید در مقابل عدالت قرار گیرد.
از سوی دیگر اظهارات رئیس جمهور رژیم آخوندی بار دیگر این حقیقت را به اثبات می رساند که رژیم آخوندی از دست‌اندازی به منطقه و اشغال آشکار و پنهان سوریه و عراق حداکثر استفاده را برای باجگیری و کسب امتیازات بیشتر از غرب در مذاکرات اتمی کرده و می کند.
بی جهت نیست که مقاومت ایران پیش از این بارها اعلام کرده است مخرب‌ترین سیاست، سکوت در مقابل جنایت این رژیم در داخل و خارج ایران به بهانه مذاکرات یا توافق اتمی است. سیاستی که به طور معکوس باعث تشویق این رژیم در ادامه پروژه های اتمیش نیز می شود.
در روز دوشنبه 20 بهمن پاسدار شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت رژیم و از نزدیکان روحانی نیز در مراسم تشیع جنازه شماری از کشته شدگان سپاه پاسداران در سوریه گفت: اگر اینها در سوریه کشته نمی شدند «تهران‌مان نا امن بود، همدان‌مان، اهوازمان نا امن بود». وی با تهدید کشورهای منطقه و غرب گفت: »در برخورد با کشورهای منطقه یی و فرامنطقه یی حامی تروریسم، هرگونه اقدامی که قادر به انجامش باشیم تو حوزه های مختلف آن رو انجام می‌دهیم»
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
20بهمن 1394 (9 فوریه2016)
