بنابرآمار منتشره از سوی رئیس دولت «تدبیر و امید», تاکنون نقدینگی با ارقام مختلفی همچون 100 هزار میلیارد، 150 هزار میلیارد، 400 هزار میلیارد و یا 872 هزار میلیارد تومان اعلام شده بود؛ اما بنابرتازه ترین گزارش، رئیس کل بانک مرکزی در رابطه با ادامه افت رشد اقتصادی در سال‌جاری گفت: «حجم نقدینگی در پایان دی‌ماه سال 1394 به رقم 950 هزار‌میلیارد تومان رسیده که نسبت به اسفند 1393 و ماه مشابه سال قبل به ترتیب معادل 21,3 و 27,2 درصد رشد نشان می‌دهد».
وی در ادامه (خبرگزاری حکومتی مهر 25 بهمن 1394) به ضربات جبران ناپذیر بر ارزش پول ملی در مقابل دلار آمریکا اشاره کرد و افزود: «باوجود نااطمینانی‌های ناشی از طولانی‌شدن مذاکرات هسته‌ای و کاهش شدید قیمت نفت، متوسط نرخ دلار در بازار آزاد در سال 1393 نسبت به رقم مشابه سال قبل تنها به میزان 3 درصد افزایش داشت. در 10 ماهه سال جاری، در بازارهای جهانی متوسط نرخ برابری دلار آمریکا در برابر یورو نسبت به مدت مشابه سال قبل در حدود 18,5 درصد افزایش داشته است».
بدین سان به خوبی می توان بر تمامی تبلیغات رژیم آخوندی مبنی بر افت نرخ تورم و چشم انداز رشد اقتصادی در سال آینده خط بطلان کشید؛ زیرا در حالیکه ارزش پول ملی با افت شدید روبرو شده و همچنین نقدینگی به مانند لکوموتیوی در حال خارج شدن از ریل است، بسیاری از کارشناسان مسائل اقتصادی تمامی ادعاهای دولت آخوند روحانی را به درستی به زیر سوال می برند و تمامی ارزیابی های دولت روحانی را صرفا «تبلیغات برای رای و رای کشی» میان باندهای متخاصم رژیم ارزیابی می کنند.
رابطه با افت رشد اقتصادی رئیس بانک مرکزی حکومت بی محابا می افزاید: «اما تداوم روند کاهشی قیمت نفت در فصل چهارم سال 1393 بر روند سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی در این فصل تأثیر منفی داشت به طوری که رشد اقتصادی به 0,6 درصد کاهش یافت».
پیشتر نیز وزیر اقتصاد در دولت آخوند روحانی ضمن اعتراف به دلائل رشد نقدینگی در رژیم گفته بود: «ما از سال های دور دچار این برداشت غلط بودیم و در دولت گذشته نیز اعتقاد به این برداشت اوج گرفت که مشکل اصلی تولید، محدودیت حجم پول و نقدینگی است. در حالی که اگر مشکل، نقدینگی بود که باید با سیاست های دولت قبلی همه چیز حل و فصل می شد؛ زیرا بانک مرکزی دستور می داد ظرف یک روز 100 هزار میلیارد تومان پول چاپ بشود و داستان تمام میشد، در حالی که حقیقت این گونه نیست... آن چه در ایران اتفاق افتاده اینکه تا کنون اصلی ترین عامل رشد نقدینگی، افزایش پایه پولی بوده است؛ یعنی به این شکل که بانک مرکزی به طور مرتب پول چاپ کرده و به دولت و یا بانک های تجاری قرض داده و آنها این پول را در جامعه تزریق کرده اند» (سایت حکومتی اقتصاد آنلاین 5 آذر 1393)
