به یقین این سخنان آینه ی تمام قد نقض شدید حقوق کودکان در حاکمیت پلید آخوندی می باشد، زیرا براساس کنوانسیون های جهانی که رژیم آخوندی نیز آنها را به امضاء رسانیده است هرگونه تبعیض، فشار سیستماتیک، مجازات و یا زندانی کردن کودکان، خواه با بخشی از خانواده و یا بدون آن، ممنوع است.
این کارگزار سرکوبگر رژیم (خبرگزاری سپاه پاسداران فارس 30 بهمن 1394) در ادامه به نبود مینمم امکانات رفاهی مانند «مهد کودک» برای کودکان زندانی در سیاهچال های رژیم چپاولگر آخوندی اعتراف کرده وبا سرهم کردن خزعبلاتی می افزاید: «در این خصوص با سازمان بهزیستی صحبت کرده‌ایم، ضمن اینکه معاونت زنان ریاست جمهوری در این بخش پیشقدم شده و با تفاهم‌نامه‌ای که با آنها امضا کرده‌ایم، تلاش می‌کنند تا در برخی از زندان‌ها که آمار کودکان همراه زنان زندانی در حدی است که یک مهدکودک را می‌طلبد، محیط لازم را فراهم کنند».

بحران حقوق کودکان در حاکمیت ننگین ولی فقیه تنها به زندان و یا اعمال مجازات های این چنینی بسنده نمی کند، بلکه اکنون فراتر از آن به بحران های عمیق اجتماعی راه برده است. برای نمونه وجود کودکان کار، کودکان کارتن خواب، کودک آزادی و تنبیه بدنی، ازدواج های اجباری، تبعیض علیه کودکان مهاجر، اعمال مجازات های اعدام و شکنجه و یا سربازگیری در میان کودکان تنها بخش کوچکی از این بحران را به نمایش می گذارند.

برای نمونه به گزارش انجمن حکومتی حمایت از کودکان: «55 درصد کودکان، تنبیه روانی و عاطفی شده‌اند و 45 درصد دیگر مورد تنبیه بدنی قرار گرفته‌اند. بر اساس آماری که انجمن حمایت از حقوق کودکان به خبرگزاری ایسنا اعلام کرده، 93 درصد کسانی سال 92 تماس گرفته‌اند، مادران کودکان بوده‌اند. سه درصد، خود کودکان تماس گرفته‌اند و دو درصد تماس‌ها از سوی پدران بوده است». (دانشنامه ویکی پدیا- حقوق کودکان در ایران)

در یک نمونه دیگر (سایت حکومتی تابناک 1 مرداد 1394) از کشته شدن دو کودک کارتن خواب توسط یک وسیله نقلیه خبر داده بود؛ بنابراین گزارش: «راننده یک وانت نیسان وقتی از روی یک کارتن که در گوشه خیابان افتاده بود عبور کرد صدای گریه و فریاد های کودکی توجهش را جلب کرد و بلافاصله پا روی ترمز گذاشت و خودرواش را متوقف کرد.
او به سمت صدا دوید و در کمال تعجب باصحنه ای دلخراش روبه رو شد. او دو کودک مصدوم را دید که زیر کارتنی خوابیده بودند و او به خیال آنکه چیزی داخل آن نیست، از روی آن عبور کرده بود».
هفته گذشته نیز رسانه های حکومتی تصویر کودک کارتن خوابی را در زیر بارش برف در تهران به منتشر کردند که بسیاری از هموطنانمان را در غم و شوک بزرگی فرو برد.

واقعیت این است که هیچ مرجع حکومتی خود را متولی کودکان در ایران نمی بیند. نبود قوانین در حمایت از حقوق کودکان و بی تفاوتی عوامل دزد و چپاولگر آخوندی برای پایان دادن به این بحران اجتماعی خود مهر تائیدی بر این امر است که با وجود عضویت رژیم در کنوانسیون جهانی حمایت از کودکان، هنوز هیچ راه حلی برای حمایت از کودکان در چشم انداز نمی باشد.