الیزابت کن-خبرنگار سرشناس تلویزیون آرته: میهمان ما اینگرید بتانکور معروف ترین گروگان قرن بیست و یکم است که نگران آزادیهای نقض شده منجمله آزادی نقض شده زنان ایرانی است و این بحثی مناسبت است چون در فردای انتخابات مجلس در ایران هستیم.
گیوم روکت از مجله فیگارو: شما مسیحی هستید، پاپ فرانسوا که متعلق به همان قاره شما ست به شیوه خودش کار سیاسی میکند؟
اینگرید بتانکور: بله او کار سیاسی میکند
الیزابت کن: سیاست خوب؟
اینگرید بتانکور: بله، ولی به نظرم بعضی وقتها چیزهایی هست که باید(تصحیح شود)
الیزابت کن: در چه جهتی باید تصحیح کند؟
اینگرید بتانکور: تصحیح کردن مثلا بر میگردم به ایران من دیدم که با روحانی
الیزابت کن: دست داد
اینگرید بتانکور: بله، خوب...میشود گفت چرا که نه؟ چون (پاپ ) یک رئیس کشور است، ولی باید به کارهایی که میکنیم توجه کنیم چونکه نمی شود با کسی مثل روحانی دوست بود.
گیوم روکت از فیگارو مگزین: مگر روحانی پرزیدنت مدره یی که در غرب معمولا در مقابل آخوندهای افراطی ارائه میکنند، نیست؟
اینگرید بتانکور: از انجیل صحبت کنیم چون به هر حال از آن صحبت خواهیم کرد. انجیل میگوید درخت را از میوه هایش بشناسید. این فرمول در مورد روحانی هم صادق است.
الیزابت کن: میوه هایش چی هستند؟
اینگرید بتانکور: 2000 اعدام در سال، توسعه افراط گرایی و بنیادگرایی به کل منطقه، و آنچه که برای من پایه هست، به من شاخص میدهد که او کیست، او کسی است که به طور واقعی خواستار تحمیل طرد زنان از زندگی سیاسی ایران شده است و فکر میکنم که خیلی خطرناک است. وقتی که رئیس یک حکومت این امکان را دارد که بگوید نصف جمعیت در چنین وضعیتی باید قرار بگیرد و این را باید دانست در حکومت ایران قوانین شرع آخوندها بصورتی که امروز اعمال میشود، اجازه میدهد که زنان به بردگی کشیده شوند، مثله شوند...
نادیا داعم: پلیس ارشاد علیه زنان
اینگرید بتانکور: با کارنامه و رکوردی از زنانی که به صورشان اسید پاشیده میشود چرا که مثلا حجاب را بد گذاشتند، همه اینها بسیار افراطی است و بسیار وحشتناک است . چطور میتوانیم بگوییم که اینها رفرمیست هستند؟ نه، نیستند.
گیوم روکت از مجله فیگارو: چطور شد که به این موضوع علاقمند شدید به موضوع زنان ایرانی؟
الیزابت کن: آیا شما با زنی مواجه شدید؟ یک زن استثنایی؟
اینگرید بتانکور: بله
الیزابت کن: مریم رجوی؟
اینگرید بتانکور: بله
الیزابت کن: او کیست؟
اینگرید بتانکور: او رهبر جنبش مقاومت ایران است. زنی که سرگذشتی بسیار بسیار سخت و سرنوشتی فوق العاده داشته است. او یک دوست است.
و او کسی است که.... میدانید خیلی سخت است که وارد هدفی بشوید ولی قلبتان در آن نباشد. من در کنار او متعهد شدم چرا که فکر میکنم که این یک مبارزه بسیار سخت است و او پاسخی در مقابل بنیادگرایی دارد.
الیزابت کن: چه پاسخی دارد؟
اینگرید بتانکور: آنچه که در سازمانی که او تشکیل داده می بینم این است که این یک جنبش است که جایگاهی واقعی به زن میدهد. آنها مسلمان هستند. او به عنوان یک زن مسلمان حرف میزند. او تفسیر روحانی و خامنه ای از قران را به چالش می کشد. او یک امکان واقعی به زنان نه فقط ایرانی بلکه زنان مسلمان میدهد که در دنیای مدرن زندگی کنند. در قرن 21 ام زندگی کنند و از حقوقی برخوردار باشند که ما برخورداریم.
و فکر میکنم که ما باید به او کمک کنیم چون او در مقابل یک هیولا ایستاده است و نظام ملایان حاکم بر ایران از نظر من بدترین نوع استبداد است.
الیزابت کن: فقط او نیست که مبارزه میکند، در ایران مردانی و همسرانی هم هستند که مبارزه میکنند.
نادیا داعم: بله مردانی هستند که برای همسرانشان مبارزه میکنند و در ایران بطور خلاصه زنان برای هر کاری نیاز به اجازه همسرانشان دارند. برای کار، برای رفتن به دانشگاه، و همچنین برای سفر و خروج از کشور، و این شوهر است که اجازه باید بدهد که همسرش پاسپورت داشته باشد یا نداشته باشد. و سالها است که زنان در تلاش هستند ولی آنچه که عجیب است این است که مردانی هم به نفع همسرانشان وارد شدند و چند ماه پیش این همسران یک کمپین گسترده راه انداختند تا قوانین ضد زن را محکوم کنند این کمپین اسمش «نوبت مردان » است که برای برابری زنان با مردان مبارزه کنند و با جرئت عکسهای خودشان را با نوشته هایی روی شبکه های اجتماعی گذاشتتد که میشد خواند که در ایران زنان باید از حقوق مساوی با مردان برخوردار باشند. مبارزات مشابه زیادی بوده است برای اهداف دیگر. آیا معنی اش این است که یک فاصله و دو گانگی بین جامعه و قوانین وجود دارد و زنان و مردان آماده آزادی بیشتر هستند؟
اینگرید بتانکور: بله قطعا وقتی به ایران نگاه میکنی آدم می بیند که در داخل ایران جامعه در حال غلیان است.
خبرنگار: جوانان؟
انیگرید بتانکور: بله، جوانان، آنها فیلمها را می بینید که به ما میرسد با فیلم سازانی که بعد نمی توانند برگردند به ایران، بطور واقعی یک فراخوان از سوی جامعه ایران وجود دارد که ازادی بیشتر و یک دمکراسی واقعی را طلب می کند. و من بر می شورم وقتی که ما در کشورهایمان غرغره میکنیم که رفرمیستهایی وجود دارد که انتخابات را برده اند، در حالیکه این یک صحنه سازی است، یک کلکی است که ما هم در آن می افتیم آنهم با چشمان باز. چون در واقع منافعمان را تأمین میکند ما از آخوندها حمایت میکنیم همانطور که از شاه حمایت کردیم، به همان دلایل بد مشابه، ولی وقتی سرنوشت این زنان را می بینیم، اگر میخواهند که حجاب داشته باشند خیلی خوب داشته باشند، ولی آزادی آنها کجاست؟ ما نیاز به آزادی زنان در همه سطوح داریم. اینها زنانی هستند که نمی توانند آزادانه نسبت به فرزندانشان تصمیم بگیرند نمی توانند در مقابل قاضی شهادت بدهند. نمی توانند منتخب باشند.
الیزابت کن: به همین سادگی، آخرین سوال گیوم روکت
گیوم روکت: در مورد وضعیت اقتصادی، پایان تحریم که از سوی آمریکاییها و متحدینشان تصمیم گیری شده است، آیا مثبت است؟ برای دمکراسی بیشتر؟
اینگرید بتانکور: من فکر نمی کنم. آنچه که باید فهمید این است که در ایران یک سیستمی است که اقتصادش دولتی است. یعنی یک فضایی برای تجارت کوچک وجود دارد ولی معاملات کلان از طریق حکومت عبور میکند و اکثر شرکتها در ایران در دستان سپاه پاسداران هستند.
نادیا داعم: پس مردم از برداشته شدن تحریمها بهره نخواهند برد؟
اینگرید بتانکور: فکر نمی کنم. این یک باندی است که جیبش را خودش دارد پر می کند
الیزابت کن: شما وقتی چنین حرفی را میزنید ریسک می پذیرید
اینگرید بتانکور: نه واقعا، چون در اینجا هستم. ولی میدانم که باید این حرف را زد. چون در آنجا نمی توانند این حرفها را بگویند. و آنها به حمایت ما نیاز دارند. ما باید به یک راه حل برای تغییر و به یک جایگزین دمکراتیک فکر کنیم.
الیزابت کن: متشکرم اینگرید بتانکور، آیا شما همیشه این نگاه را داشتید، این نگاه و باور فوق العاده را؟ خیلی ممنون از اینکه برای برنامه 28 دقیقه به آرته آمدید.