در دنیای متمدن امروز نهادهای مدنی  واسطه ی بین دولت و مردم هستند .لذا برگزاری مناسبت های مربوط به صنف خود را بر عهده دارند ، اما در کشور ما نه تنها دولت با تقاضا ی تجمع و راه پیمایی تشکل های صنفی مخالفت می کند و مانع استفاده ی آنان از حق قانونی شان می گردد ، بلکه فعالان صنفی را تحت فشار قرار می دهد و خود مناسبت ها را به طور صوری برگزار میکند.
سال هاست که تشکل های صنفی معلمان حل ریشه ای و اساسی مشکلات معیشتی و منزلتی معلمان سراسر کشور را خواهانند و بارها با ارائه ی راه حل و پیشنهادات راه گشا نظیر :
اجرای کامل قانون نظام پرداخت هماهنگ حقوق / پرهیز از سیاست زدگی آموزش و پرورش / تاکید بر شایسته سالاری و عدم تبعیض جنسیتی / اجرای آموزش عمومی بر اساس اصل 30 قانون اساسی و عدم خصوصی سازی در آموزش و پرورش / اجرای مدیریت انتخابی / تقویت هویت ملی در کنار هویت دینی دانش آموزان / تدوین کتب درسی با توجه به علم روز و منطبق با استانداردهای جهانی / رفع توقیف ازهفته نامه ی " قلم معلم " / به رسمیت شناختن شورای هماهنگی تشکل های صنفی / پیوسته از دولتمردان می خواهند که خرد جمعی معلمان را در تصمیم گیری های کلان آموزش و پرورش دخالت دهند و به شعارهای خود جامه ی عمل بپوشانند .
کارشناسان  امر تعلیم و تربیت نیک آگاهند که هرگونه تغییر و برنامه ریزی آموزشی ، بدون حضور پر رنگ معلم ، نتیجه بخش نخواهد بود و تا زمانی که امنیت شغلی و معیشتی معلمان به طور بنیادی حل نشود ، هیج طرح آموزشی موفق نخواهد شد .
با نگاهی گذرا به طرح های وزرای سابق آموزش و پرورش مانند : نجفی ( نظام ترمی واحدی ) مظفر ( مدرسه محوری ) حاجی ( مهندسی اصلاحات ) فرشیدی ( افزایش نیروهای تربیتی ) علی احمدی ( ساماندهی نیروی انسانی)به خوبی این مسئله روشن می گردد و اکنون حاجی بابایی با ( تغییر نظام آموزشی ) .!
از آن جایی که " یونسکو " خواهان تحقق شعار  " آموزش برای زیستن " می باشد ، متاسفانه تاکنون هیج یک از برنامه های مذکور و یا به عبارتی " آزمون و خطا "ی وزرای آموزش و پرورش نتوانسته این شعار را در کشور ما تحقق بخشد .ما هرساله شاهد فارغ          التحصیلانی هستیم که مهارت لازم برای زیستن را کسب نکرده اند . لذا روز به روز به کجروی ها و انحرافات اجتماعی افزوده می شود . طبق اخبار جراید ، که مرتبا" از سوی مسئولان تکذیب می شود ،  تعداد دانش آموزان معتاد رو به افزایش است .!
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران عضو آموزش بین الملل ( ei ) است و عملکرد مسئولان کشور نسبت به معلمان را زیر نظر دارد ، لذا کانون صنفی معلمان تهران ( طیف صنفی ) از دولتمردان انتظار دارد چنان عمل کنند که آبروی کشور در آن جایگاه جهانی حفظ شود .
همکاران گرامی
اجرای قانون خدمات کشوری ( هرچند ناقص ) و افزایش حقوق از سال 78 تا کنون ، نتیجه ی زحمات تشکل ها و فعالان صنفی بوده است . طبق ماده ی 150 این قانون افزایش حقوق کارکنان دولت باید متناسب با تورم صورت گیرد . که در چند سال اخیر انجام نگرفته است به طوری که با شکایت تعدادی از همکاران بازنشسته به دیوان عدالت اداری ، در دادنامه ی شماره 377 تا 388 به تاریخ 4 / 5 / 88 دولت محکوم شده است .
ما بر این باوریم که دست یابی به اهداف صنفی تنها در سایه ی اتحاد و هم دلی و پیوستن به کانون های صنفی معلمان سراسر کشور میسر است و با سیاسی کاری و عافیت طلبی هرگز به مقصود نخواهیم رسید . تا زمانی که منتظر باشیم دیگران حق و حقوق ما را بگیرند ، اوضاع به همین منوال خواهد ماند .
کانون صنفی معلمان تهران ( طیف صنفی ) اردیبهشت 89