نزدیک یک هفته است که اعتصاب غذای آقایان عبدی و عظیم زاده به نمایندگی از کارگران و معلمان ادامه دارد. به‌خوبی قابل درک است که اولین قدم در اعاده حقوق کارگران و معلمان و رفع تبعیض از آنها، آزاد گذاشتن بی‌قید و شرط تشکلهای آنهاست. محال است حکومتی قصد تأمین و جبران حقوق پایمال شده معلمان و کارگران و دیگر مزدبگیران را داشته باشد، ولی تشکلهای صنفی آنها را سرکوب و فعالان آنها را زندانی نماید.
لذا این‌جانب ضمن تأکید به آزادی کلیه زندانیان صنفی و آرزوی آزادی و استقلال بی‌قید و مانع برای تشکلهای آنان، به‌رغم مشکلات جسمانی و ابتلاء مکرر به انسداد و چسبندگی روده، حداقل به‌لحاظ اخلاقی و عاطفی هم که شده، از روز جمعه ۱۷ اردیبهشت در همدردی و همراهی با این عزیزان هم بند، به مدت نامشخص ولی محدود تا حد بضاعت جسمانی خود در اعتصاب‌غذا خواهم بود.
زندانی سیاسی علی معزی. زندان اوین - ۱۶ اردیبهشت ۹۴