از دیگر شیوه های تشدید فشار بر زندانیان سیاسی بازرسهای موهن و تحقیر آمیز زندانیان در حضور سایر زندانیان به هنگام ملاقات با خانواده هایشان است.
در روز ۱۵ اردیبهشت صالح کهندل از زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین، در اعتراض به این رفتار ضد انسانی از ملاقات با خانواده خود خودداری کرد.
پیش از آن نیز شمار دیگری از زندانیان سیاسی از جمله سعید ماسوری؛ سعید شیرزاد؛ پیروز منصوری؛ رضا اکبری منفرد؛ جواد فولادوند و شاهین ذوقی تبار در اعتراض به رفتارهای وحشیانه با زندانیان از ملاقات با بستگان خود خودداری کرده بودند.
شاهین ذوقی تبار در روز ۱۵ اردیبهشت با افشای نامه یی به افشای اعمال فشارهای سردژخیمان زندان گوهردشت به نامهای مردانی، مروی و شجاعی پرداخت و به شکنجه روانی و رفتار موهن با زندانیان به هنگام ملاقات اعتراض کرد. در همان روز دژخیمان از ملاقات حسن صادقی، زندانی سیاسی هوادار مجاهدین با پسرش جلوگیری کردند و فرزند جوان او را دستگیر و مورد بازرسیهای توهین آمیز قرار دادند.
مسعود عرب چوب دار از دیگر زندانیان سیاسی زندان گوهردشت نیز در نامه افشاگرانه یی به آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران شکنجه های وحشیانه زندانیان توسط سردژخیمانی چون مردانی، رئیس زندان؛ امیریان، معاون زندان؛ حسن مهدی فر، رئیس بند دو؛ گودرزی، رئیس بند قرنطینه؛ زلفعلی، رئیس گارد زندان؛ میرزایی، معاون پیگیری و سردژخیم مردی، رئیس حفاظت اطلاعات زندان را مورد اشاره قرار داد و خواستار رسیدگی به نقض وحشیانه حقوق بشر در زندانهای رژیم آخوندی شده بود.
در تحولی دیگر، زندانیان سیاسی زندان گوهردشت در نامه یی به شورای حقوق بشر سازمان ملل، از ضرب و شتم زندانیان و نصب ورقه های فلزی روی پنجره های اتاقهایشان شکایت کردند. زندانیان زندان گوهردشت همچنین به نصب دستگاههای پارازیت در محوطه هواخوری بند اعتراض دارند.
بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران از جمله آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی می بایست پیش شرط هر گونه مراوده با فاشیسم دینی حاکم بر ایران باشد.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ (۱۷ مه ۲۰۱۶)
