در حالیکه به گفته کارشناسان مسائل مالی رژیم، بسیاری از کسبه و اصناف بویژه بازاریان چشم امید به بهبود شرائط در دوران پسا برجام را داشتند، اکنون از داده های حکومتی چنین بنظر می رسد که این «بهار» به «خزانی» دیگر برای این قشر از جامعه تبدیل شده است.
در این رابطه سایت حکومتی خبرفارسی (۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۵) در گزارشی از وضعیت بحرانی بازار می نویسد: «حالا، این روزهای سخت صبر و انتظار در فضای اقتصاد ایران، کم‌کم دارد کار دست همه می دهد. روزهای خشنی است و بسیاری از کاسبان، آینده روشنی از خرید و فروش های خود ندارند».
این گزارش در ادامه چشم انداز را برای نیم سال آینده همچنان وخیم ارزیابی نموده و می افزاید: «بسیاری از کارشناسان هم پا به پای آنها، اندکی نا امیدی را نفس می کشند و آنگونه که برآوردهایشان نشان می دهد، نیمه اول سال ۹۵ هم خبری از خروج از رکود نیست. قرار نیست اقتصاد ایران حداقل تا چند ماه دیگر، رونق را به خود ببیند. حتی دولتی ها هم می گویند تا مشکلات نقل و انتقالات پولی حل و فصل شود، مجلس دهم پا بگیرد و در نهایت فضای اقتصادی به سمت بهبود پیش رود، عمر نیمه اول سال هم تمام شده است».
ترجمان این سخنان به معنای اعتراف به بلبشو و نبود سیاست های راهبردی دردولت آخوند روحانی است. براین منطق وی همچنان در سیاست «انتظار» برای جهت گیری مجلس آینده و پیدا کردن راه حلی احتمالی می باشد؛ بنابراین گزارش با رشد بحران مالی در بخش تجاری کشور اکنون بسیاری از «حجره های بازار» در شهرهای مختلف و بویژه در تهران به تعطیلی کشیده شده اند.
برای نمونه: «حال بازار بزرگ تهران بیمار است. روزهای مه آلوده کسب و کارش را از حال و روز حجره های کرکره پایین کشیده دالان هایش می توان فهمید. نبض کاسبی این روزها در بازار تهران کند می زند. آژیر قرمز تشدید رکود اقتصادی، نگران کننده شده است. یکی از کسبه بازار در گفتگو با خبرنگار مهر از رکود و وضعیت کنونی بازار بزرگ تهران دلخور است، او می گوید: کسب و کار را به سختی می توان اداره کرد و از پس هزینه ها بر آمد. همه چیز گران شده است و کاسبان باید همه این گرانی ها را از حقوق و دستمزد کارگر و آب و برق و مالیات گرفته تا استخدام برخی افراد برای وصول مبالغ چک های برگشتی [تقبل کنند]. این ها همه هزینه هایی است که اکنون کاسبان می پردازند».
منطقا یکی از دلائل مهم برای این رکود شدید مالی در بزرگترین بخش تجاری کشور، نبود سرمایه و به تبع آن رشد بیماری «چک های برگشتی» می باشد. این گزارش در ادامه با اشاره به وجود این بیماری که یقیننا ماحصل سیاست های مخرب حاکمیت چپاولگر آخوندی است، ادامه می دهد: «بازار بزرگ تهران که قلب تپنده اقتصاد ایران هم به شمار می رود، این روزها بیمار است. بیمار چک های برگشتی و رخت بربستن اعتماد در دالان ها و حجره هایی که روزهای نه چندان دوری، حکایتی عجیب از حسن نیت و خوش قولی کسبه داشتند، اینک اما این چک های برگشتی است که رفیق گرمابه و گلستان بسیاری از کاسبان بازار شده است. پول هم آنقدر کم است که همه مجبورند با قبول چک و سفته و ضمانت های نه چندان سفت و سخت، معامله را شکل دهند، گاه به پول خود می رسند و حتی سودی هم دریافت می کنند، کالاهایشان را می فروشند و چرخ کسب و کارشان را رونق می دهند و گاه هم به اصطلاح خودشان، از مایه ضرر می کنند و گرفتار چک های برگشتی می شوند که حال و روزشان را حتی از روزی هم که کالاهایشان را نفروخته بودند و منتظر مشتری می ماندند، بدتر می کند».
