به اعتراف رسانه های حکومتی، سرمایه گذاری خارجی طی چهار سال گذشته قریب به  ۶۴ درصد افت داشته است. میزان سرمایه گذاری که  در سال ۲۰۰۵ بالغ بر 4میلیارد و 200میلیون دلار بوده, در  سال ۲۰۰۸ به 1 میلیارد  و 500میلیون دلار کاهش یافته است.

در سال 88 تنها ۱۸ درصد از سرمایه گذاری ها عملی شده است.  
در زمینه گاز هم که ایران دارای بزرگترین ترین منابع آن است، وضعیت بهتر از این نیست. برای مثال وضعیت استخراج گاز در میدان “پارس جنوبی”, به خوبی گویا است. این میدان گازی  با حجمی معادل ۵۱ بیلیون متر مربع, بزرگترین میدان گاز جهان هست.
میدان پارس جنوبی بین ایران و قطر تقسیم شده اما  قطر در حال حاضر شش بار بیشتر از رژیم ایران این میدان گاز استخراج و صادر می کند. دلیل آن این است که در قطر شرکتهای بزرگی مانند شرون, بی پی, آموکو, گاز پروم, اکسون موبیل و توتال مشارکت دارند. اما هیچکدام از این شرکتها حاضر به همکاری با رژیم آخوندی نیستندو رژیم چشم به انتظار سرمایه گذاران مانده است. به همین دلیل قطری ها توانسته اند از میدان پارس جنوبی ۴۵ میلیارد دلار در آمد کسب کنند.