این شکست ها که به خواست مردم تحت ستم این کشور و با پایداری رزمندگان ارتش آزاد سوریه محقق گشته است، سرانجام به تحمیل واقعیت های ملموس برای بازنگری سیاست های شکست خورده به دیکتاتوری ولی فقیه رژیم آخوندی و تمامی کشورهای دوست بشار اسد خونریز راه برده است.
خامنه ای که تا چندی پیش سوریه را نه تنها مهمترین خاک ریز، بلکه فراتر از آن «استان سی و پنجم» رژیم تلقی می کرد، اکنون به عینه با واقعیتی بنام «تسلیم» در مقابل خواسته های مردم بپاخاسته سوریه رویرو شده است.
در این رابطه سایت حکومتی ایران دیپلماسی (29 خرداد 1395) نوشت: «وزیر امور خارجه ایران در هفته گذشته در اسلو به طور ضمنی اشاره کرد که اختیاراتش در مورد سوریه گسترده تر از گذشته شده و این احتمال وجود دارد که ایران آماده نشان دادن انعطاف بیشتر برای پیشبرد راه حل سیاسی باشد... ظریف در نشست خبری مشترک با همتای نرژی خود اعلام کرد که بحران سوریه تنها به روش سیاسی حل خواهد شد و راه حل بحران سوریه با ابزارهای نظامی به دست نخواهد آمد».

همگان شاهد هستند که خامنه ای طی پنج سال گذشته با صرف صدها میلیاردها دلار از سرمایه های ملی میهنمان، به اشتباه براین باور بود که با اهرم نظامی و گسیل خیل گله های پاسداران خون ریز و اوباش بسیجی خواهد توانست صورت مسئله موجود یعنی «نفی و سرنگونی بشار اسد» را از دستور کار مردم و مقاومت این کشور خارج نماید، اما اکنون با افزایش تلفات و شمار کشته های سرکردگان نیروی تروریستی قدس، نیروهای حزب الشیطان، لشکر فاطمیون و عماریون به ناچار بسوی نوشیدن جام زهر دیگر به نام قبول خواسته های مردم سوریه «برای سرنگونی بشار اسد» قدم بر میدارد.

علائم و شواهد این «تسلیم» را می توان در نمونه هایی همچون انتقال پرونده سوریه از پاسدار قاسم سلیمانی به «دبیر شورای امنیت ملی» رژیم، پاسدار شمخانی، سفرهای شتاب زده جواد ظریف، وزیر خارجه رژیم به خارج با دستور کار «سوریه», دیدارهای سرزده وزیر دفاع رژیم در مسکو و نیز تحولات و نقل و انتقالات اخیر در وزارتخارجه حکومت و بویژه عزل یکی از شاه مهره های سپاه پاسدران، یعنی حسین امیر عبداللهیان، معاونت عربی و آفریقای وزارت خارجه رژیم، بخوبی رویت کرد.

برای نمونه خبرگزاری نیروی تروریستی قدس، تسنیم (30 خرداد 1395) در رابطه با تحولات شتابان در وزارت خارجه رژیم و به‌ویژه حذف مهره مهمی همچون امیر عبداللهیان نوشت: «برکناری امیرعبداللهیان دیپلمات کهنه‌کار و انقلابی وزارت امور خارجه آن‌هم در فاصله کمتر از 3 روز پس از دیدارهای آقای ظریف و کری در نروژ این شائبه را تقویت کرده است که تغییر مهره‌های کلیدی و مؤثر در وزارت خارجه اقدامی از قبل هماهنگ شده با طرف آمریکایی و زمینه‌چینی برای اجرای برجام 2 می‌باشد».