الی ویزل، از بازماندگان کشتار فاشیسم هیتلتری در زمان آلمان نازی بود. وی به عنوان یکی از مهمترین «راویان هولوکاست» شناخته می شد.
وی کتابی با نام شب به چاپ رساند که حاوی خاطرات او از دورانی بود که در اردوگاه آشویتس سپری کرده بود،. مادر و خواهر او در این اردوگاه به قتل رسیدند ولی خود او از جمله بازماندگان این کشتار میلیونی بود.
الی ویزل برنده جایزه صلح نوبل، ملقب به پیام‌آور انسانیت، در یک گردهمایی که اردیبهشت 94 در موزه هولوکاست، با حضور رئیس‌جمهور آمریکا برگزار شد، اعلام کرد: از بزرگترین فاجعه تاریخ بشریت می‌توانست جلوگیری شود، اکنون هم سوالی که در پیش روی ما است این است که چرا هنوز رژیم ایران بر سر قدرت است.
او مبتکر بیانیه‌ای بود که با امضای ده‌ها برنده جایزه نوبل خطاب به پاسدار احمدی‌نژاد، منتشر شده و در آن «سرکوب گسترده مردم» در این کشور محکوم شده بود.
ویزل اوباما را به چالش کشیده است تا در مورد سوریه کاری بکند. وی گفت: ”ننگ و رسوایی“ به‌معنی این است که جهان کاری برای توقف کشتار سوریه نمی‌کند.
الی ویزل در سال ۱۹۸۶ برنده جایزه نوبل در زمینه صلح شد. کمیته نوبل او را چهره‌ای معرفی کرد «که زندگی خود را صرف کرده‌است، تا راوی کشتاری باشد که در جنگ جهانی دوم به دست نازی‌ها رخ داد».
او متولد سپتامبر سال ۱۹۲۸ بود و در شهر کوچکی در رومانی به سن نوجوانی رسید. علاوه بر خواهر و مادری که در اتاق‌های گاز در آشوویتز از دست داد، پدرش نیز بعدها به دلیل گرسنگی و عوارض گوارشی در اردوگاه «بوخن‌والد» درگذشت؛ یکی از بزرگترین اردوگاه‌های کار اجباری در زمان آلمان نازی، جایی که ارتش آمریکا خود الی ویزل را در سن ۱۷ سالگی آزاد کرد. او سپس به دو خواهر دیگرش در فرانسه پیوست و در دانشگاه سوربن تحصیل کرد.
آقای ویزل پس از دریافت جایزه نوبل، همراه همسرش، بنیادی برای برای امور انسان‌دوستانه و حقوق بشری به راه انداخت.
