طارق الهاشمی معاون رئیس جمهور عراق پس از دیدار با وزیر دادگستری عراق برای بحث حول وضعیت حقوق بشر و شکنجه در زندانهای مخفی وابسته به دولت, در یک موضع گیری مطبوعاتی گفت: پرونده حقوق بشر در عراق امیدوار کننده نمی باشد...
طارق الهاشمی افزود: این دیدار خاص پیگیری زندانهای مخفی و نقضهای آشکار در زمینه حقوق بشر بود. امید داشتیم که بتوانیم امروز با وزیر حقوق بشر نیز دیدار کنیم ولی در آخرین لحظات عذرخواهی کرد ... من در دیدار با دارا نورُ الدین بهاءُ الدین، وزیر دادگستری، تلاش کردم تا تضمین بگیرم که برخی از کسانی که از زندان مخفی المثنی منتقل شده اند در کادر فصل دوم قانون اساسی از حیات شرافتمندی برخوردار هستند. امروز من می توانم تاکید کنم که اطلاعاتی که در دیدار با وزیر حقوق بشر در دسامبر گذشته مطرح کردیم و گفتیم اطلاعات دقیق و موثقی حول بسیاری زندانهای مخفی وجود دارد , امروز با کشف زندان مخفی المثنی آن گزارشات و اطلاعات تأیید شدند. همچنین یک زندان مخفی به فاصله چند متری در منطقه الخضراء وجود دارد که اسم آن زندان” قرارگاه شرف” می باشد و در این زندان افرادی زندانی هستند که مظنون می باشند و برخی از آنها سالها در این زندان زندانی هستند و به دادگاه و تحقیق ارجاع داده نشده اند و بر این اساس من میخواهم که تمامی این زندانیان فورا به زندانهای تحت مسئولیت وزارت دادگستری منتقل شوند. متأسفم که بگویم مقر گردانها و مقر تیپ ها و حتی لشکرها در عراق همچنان در آنها مراکز بازداشت موقت وجود دارد که در واقع به مثابه زندان هستند چرا که تحت نظارت وزارت حقوق بشر و تحت نظارت شورای عالی قضاء و نه سازمانهای مجتمع مدنی اعم از محلی و یا بین المللی نیستند.
طارق الهاشمی گفت: در واقع وضعیت حقوق بشر در عراق امیدوار کننده نیست و تمامی سرزنش متوجه آن فرهنگی است که با تأسف بسیار امروز در ارگانهای امنیتی گسترش و شیوع پیدا کرده و همزمان شورای عالی قضا و مشخصا اداره دادستانی کل نیز از این بابت مورد سرزنش هستند ... من از شورای عالی قضا و اداره دادستانی کل خواهم خواست که باید تضمین کنند که از این به بعد هیچ زندان مخفی در عراق وجود نداشته باشد و تضمین کنند که پرونده تمام عراقیان بازداشت شده را پیگیری و دنبال کنند...
در همین حال تلویزیون الشرقیه گفت به فیلمی دست پیدا کرده که در آن یک زندانی عراقی تا حد مرگ توسط نیروهای امنیتی عراقی و در برابر یکی از مراکز پلیس بغداد شکنجه می شود. این فیلم تکان دهنده صحنه هایی از شکنجه و لگد زدن به شکم و صورت زندانی تا آخرین لحظه حیاتش را نشان می دهد. الشرقیه گفت تا این لحظه نتوانسته به اسم و مشخصات فرد شکنجه شده و علت دستگیری وی بجز از یک منبع امنیتی دست پیدا کند. این منبع امنیتی گفت, دستگیری این فرد توسط نیروهای ویژه در یکی از مناطق شرق بغداد صورت گرفت و بعد از دستگیری وی را در محوطه مرکز پلیس می اندازند و سپس نیروهای این مرکز شروع به شکنجه میکنند... الشرقیه اعلام کرد که برای حفظ کرامت انسان و رعایت ضوابط کار مطبوعاتی, بیشتر صحنه های این فیلم را بخاطر این که نشان دادن آن به مردم امکان پذیر نیست، حذف نموده است.
تلویزیون البغدادیه نیز در گزارشی از شکنجه در زندانهای مخفی عراق گفت:بعد از اینکه محافل متخصص بین المللی, زندانهای مخفی وعملکردهای بدی که علیه زندانیان می شود را فاش کردند, موضوع زندانهای مخفی دیگر یک موضوع حاشیه ای نیست. فعالان حقوق بشری اینگونه تجاوزات را محکوم کرده و آنرا علیه قانون اساسی و مفاهیم حقوق بشر قلمداد کردند. کارشناسان حقوقی دولت عراق را مسئول این عملکردهای نامناسب دانستند و تاکید کردند که بکارگیری شکنجه تاثیر منفی بر وضعیت کشور خواهد داشت.
لول فییه برکول مشاور سازمان بین المللی نظارت بر حقوق بشر گفت: با تعدادی از زندانیانی که در زندان المثنی بوده اند دیدار کردیم و شکنجه های وحشیانه و غیر انسانی را دیدیم. آنها بدون حکم دستگیری زندانی شده بودند. آنها بین 19 تا 60 ساله بودند. شکنجه بصورت آویزان کردن از طریق پا و بصورت وارونه صورت می گرفته است و با باتون برقی آنها را می زدند و برق به اعضای حساس بدنشان وصل می کردند و آثار کبودی روی بدنهای آنها را دیدیم. برخی از آنها دندانهایشان ریخته بود که ناشی از ضربات زیاد بود. به آنها تجاوز جنسی شده بود. بازجوها به آنها به زور تجاوز می کردند.
صلاح یوسف یک فعال حقوق بشر گفت: مدیریت این زندانها تخصصی نیستند, دلایلی برای محکوم کردن زندانی وجود ندارد لذا از فشار استفاده می کنند تا اینکه اتهام را به اثبات برسانند.
احلال اللامی عضو شورای کانون وکلا نیز گفت: بنظرمن آنهایی که شکنجه شده اند و مورد این تجاوزات قرار گرفتهاند, باید علیه نخست وزیر بعنوان فرمانده کل نیروهای مسلح شکایت کنند...
تلویزیون البغدادیه در گزارش دیگری در همین رابطه گفت: تعدادی از زندانیان بازداشت شده در استان نینوی داستانهای چگونگی دستگیری و شرایط بازداشت در زندانهای عراق را بیان کردند...
یک زندانی سابق گفت: ما را می بردند و از من می خواستند که اعتراف کنم, گفتند که اعتراف کن, بلافاصله مرا روی دستگاهی بستند که می گفتند دستگاه کشف دروغ است. و خودشان به آن ” درشکه“ می گفتند. درشکه وسیله ای است که دو طبقه دارد و روی شکم مرا به آن می بستند و پاهایم را می گرفتند و بطرف پشت مرا واژگون می کردند و با فشار مرا هل می دادند. در حال حاضر من کمرم وضعش خوب نیست. اگر اعتراف نمیکردیم شیوه دیگری بکار می بردند, یک کیسه می آوردند و سرم را در آن قرار می دادند و مرا خفه می کردند. شیوه سوم برق و آب بود. من چیزی نداشتم که اعتراف کنم. برادرم راننده تاکسی است و من آهنگر هستم و در اربیل کار می کنیم.
همسر یک زندانی گفت: ساعت هشت و نیم همسرم را در خانه دستگیر کردند و بردند اینکار توسط اداره اطلاعات کنْدی صورت گرفت. یک افسر و سه ارتشی بودند, او را زدند واهانت کردند, وقتی وارد شدند نقض حرمت کردند وحتی درب خانه را نیز نزدند... سوال کردم که او را کجا می برید به من بد و بیراه گفت و از کلمات بدی استفاده کرد و مرا هل داد ...
یک مرد گفت: پسرم را روز جمعه حوالی ساعت 1600دستگیر کردند از آنها سوال کردم که پسرم نوجوان است چرا او را گرفتهاید او 14 سال بیشتر ندارد ولی او را درخودرو انداختند و بردند و گفتند که ما نیروهای بغداد هستیم. هفت ماه ما هیچ خبری از او نداشتیم.
یک شهروند دیگرعراقی گفت, شب این نیروها آمدند در داخل خانه ها گشتند ولی هیچ چیزی پیدا نکردند یک بچه این جا بود او را بردند و حالا شش ماه است که از او خبری نداریم.
تلویزیون البغدادیه گفت, زندانیان و خانواده هایشان خواستار محاکمه کسانی می باشند که این دستگیریها و شکنجه را انجام می دادند و همچنین خواستار بسته شدن زندانهای مخفی هستند ...