انجمن زندانیان سیاسی ایران در انگلستان طی بیانیه ای گفت: "شرکت کنندگان [در این تظاهرات] از دولت انگلستان مصرانه خواستند تا قاطعانه اعدام های بی رحمانه و پی در پی را محکوم کند و با متحدان غربی خود برای متوقف کردن فوری اعدامها و شکنجه در ایران اقدام کنند.
آنها همچنین به شورای حقوق بشر و شورای امنیت سازمان ملل فراخوان دادند تا با تشکیل یک دادگاه بین المللی، مقامات رسمی رژیم ایران که مسئول این جنایات هستند را محاکمه کنند.
تعداد زیادی در این تظاهرات سه روزه که در ۸ اوت پایان یافت شرکت کردند. ای تظاهرات شامل نمایشگاهی از نقض حقوق بشر توسط رژیم ایران و صحنه های نمایشی از اعدام مردمی بود که در ایران زندانی شده یا به قتل رسیده اند.
یکی از اعتصاب غذا کنندگان، امید ابراهیمی ۱۸ ساله، گفت: "پدر من در ایران بسیار فعال بود و ۱۰ سال را در زندان سپری کرد."
"او در زمان قتل عام سال ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) در آنجا بود و هر زمان که در باره خاطرات خود از دوران این قتل عام صحبت میکند که طی آن دوستانش از او گرفته شده و اعدام شدند من حیرت زده میشوم."
"چهار نفر از اقوام مادر من توسط این رژیم اعدام شده اند – دو نفر از آنها در قتل عام – و همه این به من انگیزه میدهد تا راه والدین خود را ادامه دهم زیرا آنها در تلاش برای بالا بردن آگاهی از این واقعیت هستند که رژیم هنوز در آنجا است و بسیاری از مقامات بالای این رژیم که نقش مستقیم در قتل عام داشتند هنوز مقامهای کلیدی در سلسله مراتب این رژیم دارند."
یک تظاهر کننده دیگر، نغمه رجبی ۲۹ ساله، که در روز سوم اعتصاب غذای خود صحبت میکرد گفت: "برای من این امری شخصی نیز هست زیرا من قربانی این رژیم بودم. خاله من توسط رژیم ایران اعدام شد و من هرگز نتوانستم با آنها دیدار کنم و این امری شخصی برای من است."
"من به دلیل آنکه به عنوان یک زن ایرانی در تبعید که در یک جامعه آزاد زندگی میکنم این مسئولیت را دارم که برای زنانی که صدایی ندارند و از حداقل حقوق اساسی بشر برخوردار نیستند صحبت کنم."
تظاهر کنندگان نه تنها برای حسابرسی از کسانی که در قتل عام سال ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) شرکت داشتند فراخوان دادند بلکه سعی کردند آگاهی عمومی در مورد شرایط وخیم زندگی مردمی که هم اکنون در زندانهای ایران نگاه داشته میشوند را بالا ببرند.
تظاهرات آنها کمتر از یک هفته پس از اعدام ۲۰ زندانی سیاسی سنی کرد در زندان گوهردشت صورت گرفت اعدامهایی که طی آن به خانواده قربانیان گفته شد برای خداحافظی با اقوام خود قبل از ساعت ۳ بعدازظهر در ۲ اوت به آنجا بروند اما آنها زمانی که به آنجا رسیدند فهمیدند که عزیزانشان اعدام شده اند.
سخنگوی شورای ملی مقاومت ایران در انگلستان، حسین عابدینی، گفت: "شرایط داخل زندانهای ایران جایی که این اعدامهای اخیر صورت گرفته است بسیار نگران کننده است و بسیاری از مردم و بسیاری از زندانیان در اعتصاب غذا به سر میبرند و در آنجا فضای امنیتی شدیدی وجود دارد."
"این شرایط بسیار نگران کننده است اگر سکوت ادامه یابد و بلافاصله اقدامات فوری صورت نگیرد."
علیرغم سه روز اعتصاب غذا برای بالا بردن آگاهی در مورد شرایط ایران، بنا به گفته ابراهیمی تظاهر کنندگان در مقایسه با زندانیان در ایران در وضعیت خوبی به سر میبرند.
او گفت: "ما هم همراه با زندانیان سیاسی که در اعتصاب غذا به سر میبرند اعتصاب غذا کرده ایم اما آنها در شرایط وخیم تری به سر میبرند. آنها شکنجه میشوند و در انتظار اعدام به سر میبرند اما ما اینکار را در کشوری انجام میدهیم که از آسیب دور هستیم و زیر تهدید به سر نمی بریم."
اینترناشنال بیزینس تایمز - ۹ اوت ۲۰۱۶
هری سینکلر
