سخن از بحرانی است که اکنون بسیاری از مجاری تنفسی ولیفقیه را در داخل، منطقه و بینالمللی بسته است، بطوریکه هردو جناح متخاصم در درون حکومت را از ارائه راهحلهای راهبردی برای خروج از این بحرانها فلج کرده است.
در این رابطه پاسدار جواد لاریجانی، ماله کش جنایتهای رژیم آخوندی در خارجه، طی سخنانی ضمن اعتراف به ابعاد این بحرانها گفت: «طرف مقابل البته یک اکسیژنی به ما داد آنهم عمدتاً به بخش دولتی اقتصاد ما رسید و نهچندان به تولید داخلی ما. آنها اکسیژنی گرفتند که درست است و حق ماست؛ تازه چیزی ندادند ... آنها ساختار تحریم را به همین دلیل نگه داشتند و میگویند ما حالا حالاها با ایران کارداریم». (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس تسنیم)
واقعیت در پشت این سخنان این است که دیکتاتوری ولیفقیه برای دوران پسا برجام جیبهای گشادی دوخته بود. ارزیابی خامنهای زهر خورده بر این بود که عنقریب با قبول تسلیمنامه اتمی وین، مجاری تنفسی مالی و اقتصادی و نیز سرمایهگذاریهای کلان خارجی برای رژیم آخوندی بازخواهد شد و بدینسان ماشین ترور، صدور بنیادگرایی و سرکوب برای این دیکتاتور خونریز، جان و دام دیگری خواهد گرفت.
اما اکنون هردو باند رژیم به عینه لمس میکنند که تمامی این تحلیلها سرابی بیش نبود و باوجود تمامی خاصهخرجیهای سیاست مماشات، «خر ولایت» همچنان در گل فرورفته است. نهتنها گشایش اقتصادی صورتت نگرفت و چرخهای تولیدی به راه نیافتند، بلکه روز به روز بر وجود بحرانها افزوده گردیدهاند.
پاسدار لاریجانی در ادامه به بنبستها رژیم اینگونه اشاره میکند: «من قبلاً در مصاحبهای با تسنیم گفتم که روح برجام خیلی کثیف است. روح کثیف برجام اینهاست که توانمندی هستهای ما را از بین ببرند، ما را در منطقه از پشتیبانی فلسطین و جبهه مقاومت بازدارند، نظام اقتصادی ما را در داخل کشور در حد انفجار ببرند و نهایتاً نظام اسلامی ما را دچار چالش جدی کنند».