این زندانیان طی نامه یی به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، عفو بین الملل و گزارشگران بدون مرز نوشتند: «به دنبال موج اعدام های اخیر در ایران و به خصوص زندان گوهردشت کرج، فضای بسیار شدید امنیتی در زندان، بسیار غیر عادی و غیر طبیعی شده است، علاوه بر افزایش بسیار نگهبانان، اخیرا حتی پشت بام بندها هم در طول روز مملو از نگهبانان و گارد امنیتی شده و یکی دو روز است که کلیه هواخوری ها را تعطیل، دربها در تمام طول روز بسته و همه روزنه های سلولها و بندها را با صفحات قطور فولادی هم از داخل سلول و هم از بیرون مطلقا مسدود می کنند و تعداد انبوهی از صبح تا شب به جوشکاری و مسدود کردن کلیه روزنه ها و پنجره مشغول هستند و این با وجود آن است که این زندان از ابتدا با استانداردهای فوق امنیتی ساخته شده و اقدامات اخیر شرایط را بسیار مشکوک تر و نگران کننده تر کرده است. مخصوصا که زندان گوهردشت کرج یکی از زندان هایی بوده که موضع اصلی قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ بوده است.
هم اکنون بدلیل بحرانهای منطقه ای ...انتقام از زندانیان چندان دور از انتظار نبوده و این نگرانی ما زندانیان سیاسی - عقیدتی گوهردشت را بر آن داشته که شورای حقوق بشر، سازمان ملل،عفو بین الملل و گزارشگران بدون مرز را از این اقدامات به غایت غیر عادی، مشکوک و نگران کننده مطلع کرده و از آنها استمداد به عمل آوریم».