«زندگینامه عماد رام» شامل یک پیشگفتار و پنج فصل است به ترتیب زیر:

ـ پیشگفتار: «صدای سخن عشق»، از خانم فلور صدودی؛

ـ فصل اول: بیوگرافی؛

ـ فصل دوم: عماد رام از زبان رسانه ها؛

ـ فصل سوم: حضور عماد رام در مقاومت ایران؛

ـ فصل چهارم: وداع با عماد رام؛

ـ فصل پنجم: مقالات و اشعار عماد رام.

ـ «پیشگفتار»:

خانم فلور صدودی، همسر گرامی شادروان عماد رام، با اشاره به 39سال زندگی مشترکش با عماد، به عنوان «همسر و همراه، رفیق و شریک زندگی به معنی واقعی کلمه؛ همسر و همراهی باصفا، مهربان، یکرنگ و متواضع، اما سرسخت دربرابر بی عدالتی و دشواریها»، سیمای این هنرمند «متواضع، باگذشت، مهربان و بسیار دوست داشتنی» را در چند خط تصویر می کند: «در زندگی آسان گیر بودی. می گفتی باید با عشق و شادی زندگی را سپری کرد. به همه چیز با دید مثبت می نگریستی. طنز در زندگی روزمرّه ات جای ویژه یی داشت. همیشه می گفتی برای زندگی باید تلاش کرد و دربرابر بی عدالتی مبارزه».

خانم صدودی ضمن اشاره به آخرین سالهای زندگی پربار عماد که با انتخاب همگامی و همرزمی با مقاومت سرفراز ایران، رهگشای راهی نو در حیات افتخارآفرینش شد، نوشت: «عمادجان... من بسیار خوشحال و سرفرازم که سالهای آخر زندگیت در همراهی با مقاومت ایران گذشت. مبارزه برای آزادی هموطنانت, که همواره در آرزوی بهروزی آنها بودی و تا آخرین لحظات زندگی نیز دمی از عشق به آنها غافل نماندی, سرانجام تو را به سرمنزلی که جایگاه واقعی تو کشاند و تو مقاومت ایران را انتخاب کردی. این مقاومت, به ویژه رهبری آن, برای هنر و هنرمندان واقعی و دلسوز مردم قدر و شاٌنی درخور و شایسته قائل است. با این که مقاومت ایران به عنوان اپوزیسیون مخالف رژیم در خارج کشور, از امکانات محدودی برخوردار است, امّا آثار تو را که برای سرفصل مبارزه جوانان ایران ساختی, آن گونه که در خور هنرمند ارزنده یی چون توست, به مشتاقان آن در سراسر جهان عرضه کرد و صدای درگلومانده مردم دربندت را به گوش همگان رسانید. من به نوبه خودم از خانم مریم رجوی و آقای مسعود رجوی سپاسگزارم و این سپاس را در روز بدرود با تو نیز به زبان آوردم».

خانم صدودی در پایان با نقل چند خاطره سیمای این هنرمند همواره ماندگار و دوست داشتنی را در آینه زندگی اش روشن تر تصویرکرد.

فصل اول “بیوگرافی»:

ـ «اتوبیوگرافی: عماد رام از زبان خودش» (هفته نامه «ایران زمین»، شماره17شهریور 1373)؛

ـ «عماد رام، نغمه گر اندوه» (مجله روشنفکر)؛

ـ «از هنرنمایی در ساری تا هنرنمایی در تلویزیون و ترانه هایی که از دل برمی خیزد» (مجله سپید و سیاه)؛

ـ «چهره های موسیقی ایران؛ عماد رام» (گردآوری و نگارش شاپور بهروزی).

فصل دوم: «عماد رام از زبان رسانه ها»:

ـ «جاز به موسیقی محلی جان تازه یی می دهد» (مجله اطلاعات بانوان)؛

ـ «بیا تا گل برافشانیم» (اطلاعات هفتگی)؛

ـ «خبرهای داغ تلویزیون ایران» (مجله جوانان)؛

ـ «گفتگویی با عماد رام در زمینه موسیقی ملی» (مجله «امید ایران»)؛

ـ «گفتگویی با عماد رام درباره موسیقی ایرانی» (مجله «تلاش»)؛

ـ «همسر من زن فداکاری است که مرا تحمل می کند» (مجله «اطلاعات بانوان»)؛

ـ «پای صحبت عماد رام، خواننده و آهنگساز» (اطلاعات هفتگی)؛

ـ «پاسخ عماد رام به آهنگسازان...» (روزنامه «اطلاعات»).

فصل سوم: حضور عماد رام در مقاومت ایران:

ـ «هنرنمایی عماد رام در جشن بزرگ همبستگی ملی» ـ 30تیر1373 (ماهنامه «شورا»، دوره دوم، شماره 12، مرداد 1373)؛

ـ «شورا، نویددهنده آینده یی تابناک؛ (مقاله عماد رام در کتاب «ویژه نامه هفدهمین سالگرد تأسیس شورا»، تیر1377)؛

ـ «گفتگو با عماد رام»، هفته نامه «ایران زمین» شماره 156؛

ـ سخنان عماد رام در میزگرد سیاسی نیویورک، نشریه «مجاهد»، شماره 409؛

ـ «مصاحبه خبرنگار نشریه مجاهد با عماد رام، نشریه مجاهد، شماره 433؛

ـ «مصاحبه با عماد رام، هنرمند برجسته موسیقی»، (نشریه «مجاهد»، شماره 498).

فصل چهارم: «وداع با عماد رام»:

ـ «بدرود با عماد رام، استاد نامدار موسیقی ایران»، (نشریه «مجاهد»، شماره 624)، مراسم تشییع و خاکسپاری شادروان عماد رام:

ـ «پیام رئیس جمهور برگزیده مقاومت به مناسبت درگذشت هنرمند بزرگ مقاومت و ملت، شادروان عماد رام»؛

ـ «پیام تسلیت مسئول شورای ملی مقاومت در فقدان استاد نامدار موسیقی و هنر ایران عماد رام»؛

ـ سخنان «تنی چند از همسنگران شورایی و دوستان و آشنایان عماد رام: دکتر حمید طاهرزداده، دکتر منوچهر هزارخانی، پهلوان مسلم اسکندر فیلابی، منوچهر سخایی، پرویز خزایی، محمد شمس، رضا اولیا، محمد عاصمی، امیر آرام، رحمان کریمی، و خانم فلور صدودی در مراسم خاکسپاری این هنرمند بزرگ»؛

ـ به یاد عماد رام، گزارشی از مراسم سالروز درگذشت استاد نامدار موسیقی ایران» (نشریه مجاهد، شماره 661)؛

ـ «بزرگداشت دومین سالگرد درگذشت استاد موسیقی ایران، زنده یاد عماد رام» (نشریه مجاهد، شماره 747)؛

ـ «خنیاگر "شهر عشق»، دکتر حمیدرضا طاهرزاده، نشریه مجاهد، شماره 773)؛

ـ رام، «آرام و ناآرام»، کاظم مصطفوی (نشریه مجاهد، شماره 773).

فصل پنجم: «مقالات و اشعار عماد رام»

مقالات:

ـ «مردان پاکباخته ـ اولین داستان: استاد مهرتاش» («ایران زمین، شماره 17)؛

ـ «مردان پاکباخته ـ دومین داستان: استاد حسین تهرانی»، («ایران زمین»، شماره 22)؛

ـ «مردان پاکباخته ـ داستان سوم: استاد ادیب خوانساری»، («ایران زمین»، شماره 33).

«اشعار عماد رام»:

ـ «نقشی از احساس»؛ «مرتبت فقر»؛ «آتش بی زبانه»؛ «هو، حق»؛ «پشیمان»؛ «پاییز در بهار»؛ «گرهم؛ «نقش هستی»؛ «در سوگ دهخدا»؛ «قبله گاه محبت» و «آزادی».

در پایان این گزارش، سخن کوتاه، امّا بسیار سزاوار دکتر منوچهر هزارخانی درباره شادروان عماد رام در آغاز کتاب را تکرار می کنیم که به حق نمایانگر سیمای تابناک این استاد بزرگ موسیقی ایران زمین است:

«رضا اولیا تصمیم گرفت که تندیس و مجسمه شرافت، نجابت، انسانیت، عشق و محبت را بسازد، اما وقتی ساخت و پرداخت و این تندیس را به پایان رساند، در انتها دید که تندیس عماد رام شده است».