وی در این رابطه بی محابا گفت: «اگر به منافقین (مجاهدین) مجال داده می شد ریشه نظام را می کندند. امام فرمودند اینها باید ریشه کن شوند تا ریشههای نظام باقی بماند». (خبرگزاری حکومتی مهر 20 شهریور 1395)
اعتراف این مهره حکومتی و رئیس خبرگان رهبری نظام آخوندی در حالی است که تا کنون بجز آخوند جنایتکار پور محمدی، عضو کمیته مرگ و وزیر فعلی دادگستری در دولت «تدبیر و امید»، دیگر سران و متولیان حکومت از ابراز چنین اعترفاتی بجد پرهیز کرده بودند.
این سخنان که در خود اعتراف به تصمیم حکومت برای یک نسل کشی می باشد، در حالی بیان می شود که به گفته رضا ملک، معاون سابق وزارت اطلاعات رژیم، دیکتاتوری ولی فقیه طی تابستان سال 67 بیش از 33 هزار و 700 نفر از زندانیان مجاهد و مبارز را که عمدتا دوران محکومیت خود را سپری کرده و یا در شرف آزادی از سیاهچال های حکومتی بودند، طی محاکمات یک دقیقه ای توسط کمیته مرگ به اعدام محکوم گردیدند.
آخوند جنتی در ادامه با اشاره به نوار صوتی منتشر شده از سوی آقای منتظری با بغض و کینه افزود: «امام حکم اسلام! را اجرا کرد. صاحب این فایل صوتی را هم امام قاطعانه و به صورت آنی عزل کردند و گفتند عکس او را از دیوار پائین بیاورید. برخی فایل صوتی آن شیخ ساده لوح که دل امام(ره) را خون کرد منتشر کردند و نظام و امام را محکوم ساختند که خدا از سر تقصیرات آنها نگذرد. این فایل حربه ای شد به دست منافقین (مجاهدین) تا از طریق آن بتوانند نظام اسلامی را محکوم کنند».
به یقین از لابلای این جملات بخوبی می توان هراس رژیم را از سیل براه افتاده جنبش نوپای دادخواهی مردم ایران که بتازگی رئیس جمهور برگزیده مقاومت برای آن فراخوان داده است، رویت نمود. جنبشی که اکنون در جای جای میهن اسیرمان رخنه کرده و اقشار و طبقات مختلف و بویژه خانواده ها و بازماندگان تمامی قربانیان این رژیم ضد بشری را برای خوراندن «جام زهر حقوق بشر» به دیکتاتوری ولی فقیه به حرکت در آورده است.
لازم به یادآوری است که مقاومت ایران طی کنفرانسی به تاریخ 6 شهریور 1395 «اسامی و اطلاعات 59 نفر از بالاترین مسئولان قتل عام سال 67» در «تهران و 10 استان» کشور را اعلام کرد. در این کنفرانس آقای محمد محدثین، مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت از جمله گفت: «ما با یک جنایت علیه بشریت و نسلکشی مواجهیم که در نوع خود بعد از جنگ دوم جهانی بیسابقه است؛ اما مهمتر این است که رژیم حاکم بر ایران امروز توسط مسئولان همین جنایت علیه بشریت رهبری و مدیریت میشود.
ملل متحد بر اساس وظایف خود باید کمیسیونی برای تحقیق در مورد این قتلعام تشکیل و ترتیبات ضروری برای قرار گرفتن مسئؤلان این جنایت بزرگ در برابر عدالت را بدهد«.