انتخاب عجیب و غریب سازمان ملل - تهران وارد کمیسیون حقوق زنان می شود. بدینوسیله کشوری که در آن خشونت علیه زنان غیر قانونی نیست، جایی که فقط با رضایت شوهر می توان طلاق گرفت و جایی که بدون چادر نمی توان بیرون رفت بایستی برابری جنسیت را محترم شمارد.
سازمان ملل متحد هر روز یک ویرانی جبران ناپذیری را تولید می کند. اینبار از این کار سازمان ملل متحد دهانمان باز مانده است. کمیسیون استاتوی زنان سازمان ملل، در واقع ارگانی که به برابری جنیست و پیشرفت زنان اختصاص دارد روز چهارشنبه ایران را برای یک دوره 4 ساله از آغاز سال 2011 به همکاری پذیرفت.
چگونه کاندیداهای این کرسی بالا مورد آزمایش قرار می گیرند؟ فهم آن خیلی مشکل است که رژیم ایران که بر اساس استانداردهایی که در فرهنگ ما در رابطه با شرایط زنان تعریف می شود واقعاً در مینیمم های قابل تصوراست برای این پست در نظر گرفته می شود.
در سال 2009 یک گزارش وازرت خارجه در رابطه با ایران دررابطه با زنان روشنگری می کند: خشونت همسران غیر قانونی نیست، و به طور عام موضوع تجاوز و خشونت به صورتی است که زنان همواره بایستی متحمل شوند و در صورت شکایت مقصر شناخته می شوند. در واقع شهادت 4 مرد و 2 زن برای یک پروسه قضایی نیاز می باشد. یک زن که مشخص شود مورد تجاوز قرار گرفته در صورت فقدان شاهد و دادخواست بایستی 80 ضربه شلاق را متحمل شود. نتیجه آن این است که زنانی که مورد تجاوز قرار می گیرند ترجیح می دهند که سکوت کنند. زنان در ایران در صورتی که حجاب و پوشش مورد نظر رژیم آیت الله ها را نداشته باشند موضوع تنبیهات خیابانی و دستگیریهای بی درنگ قرار میگیرند.
