تا وقتی که ایالات متحده، سران رژیمی را که خودش آن را بانکدار مرکزی تروریسم نامیده به‌خاک این کشور راه می‌دهد و تا وقتی که ملل متحد به‌جای فراهم کردن ترتیبات محاکمه بین‌المللی آخوندهای حاکم، به‌جرم ارتکاب جنایت علیه بشریت، آن‌ها را در مجمع عمومی می‌پذیرد، به‌این معنی است که در برابر خواست مردم ایران برای آزادی و دمکراسی ایستاده است.
نماینده رژیمی به ملل متحد می‌آید که ۱۲۰هزار زندانی سیاسی را اعدام کرده است. رژیمی که ۳۰هزار زندانی سیاسی را با یک حکم جنایتکارانه در تابستان ۱۳۶۷ اعدام کرده است. خمینی دستور داده بود که هر کس که به سازمان مجاهدین وفادار است، باید اعدام شود و روحانی در آن زمان از بالاترین تصمیم‌گیرندگان در رژیم ایران بود.
امروز در ایران، جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان در حال گسترش است. بالاترین سران رژیم، به‌صورت علنی از ارتکاب این کشتار دفاع کرده‌اند. وزیر دادگستری دولت روحانی گفته است به‌این قتل عام افتخار می‌کند. این اعتراف‌ها به‌مثابه اسناد غیرقابل انکار درباره شرکت در جنایت علیه بشریت، مسئولیت ملل متحد را برای به‌محاکمه کشاندن سران این رژیم، مضاعف کرده است.
آخوند روحانی نماینده ملت ایران نیست؛ او نماینده دشمن سفاک ملت ایران است. او علاوه بر مشارکت فعالش در همه جنایات این رژیم از روز اول، کارنامه دوران ریاست جمهوری‌اش یک‌سره با کشتار و انهدام و تاراج منابع ملی ایران پر شده است. از جمله با:
ـ بیش از ۲۵۰۰ اعدام
ـ حملات و حمام خون‌های مکرر علیه مجاهدان آزادی در اشرف و لیبرتی
ـ چند برابر شدن شمار اعدام زندانیان سیاسی
ـ تشدید سرکوب و تبعیض علیه ملیت‌ها و پیروان ادیان گوناگون
ـ حمایت از دیکتاتوری بی‌رحم بشار اسد و جنگ افروزی در منطقه
ـ برنامه تکثیر و آزمایش موشک‌های بالستیک با نقض قطعنامه شورای امنیت
ـ و فرو بردن بیش از پیش تمام کشور در رکود و بیکاری و فقر دردناک عمومی
این‌ها سپرهای دفاعی یک رژیم متزلزل و بحران‌زده است که موجودیت‌اش توسط نارضایتی عمیق و حاد جامعه و وجود یک مقاومت سازمان‌یافته تهدید می‌شود.
تأکید می‌کنیم که هر طرفی که حقیقتاً درپی مهار جنگ و ترور و بی‌ثباتی در خاورمیانه است، قبل از هر چیز باید برای خلع ید از این رژیم از سراسر منطقه، اقدام کند. رشد گروه داعش، ثمره سرکوب ملت‌های عراق و سوریه توسط رژیم آخوندی و دست‌نشاندگانش بود و بدون بیرون راندن سپاه پاسداران از سوریه و عراق و یمن و لبنان، پایانی بر بحران این منطقه متصور نیست. مماشات با این رژیم و ایستادن در کنار آن، سیاستی است که همه جهان از آن لطمه دیده‌اند.
ما از دولت‌های جهان و ملل متحد می‌خواهیم به‌جای ادامه این سیاست شکست‌خورده، در کنار مردم ایران بایستند، روابط خود با این رژیم را به‌توقف اعدام‌ها و آزادی زندانیان سیاسی منوط کنند و مبارزه ملت ایران برای به‌زیر کشیدن این رژیم و دستیابی به‌‌آزادی را محترم بشمارند.
جامعه جهانی به‌ویژه شورای امنیت و مجمع عمومی ملل متحد را به تحقیق پیرامون جنایات رژیم ایران به‌خصوص قتل‌عام ۶۷ و قراردادن مسئولان این جنایت بزرگ علیه بشریت در مقابل عدالت فرا می‌خوانم. این جدی‌ترین شاخص احترام به حقوق بشر در تاریخ معاصر است.
پیروز باشید.
