سخنرانان در این کنفرانس ضمن تشریح قتل عام زندانیان سیاسی، به انجام تحقیقات بین المللی درباره قتل عام 30000 زندانی سیاسی در سال 67 و محاکمه سران رژیم بخاطر ارتکاب جنایت علیه بشریت در جریان قتل عام 67 فراخوان دادند.
در این کنفرانس اینگرید بتانکور، کریستی بریملو، رئیس کمیته حقوق بشر کانون وکلای انگلستان و ولز، دانیل میتران، رئیس فرانس لیبرته، بنیاد دانیل میتران، رمی پاگانی، شهردار ژنو،دکتر آلخو ویدال کوادراس، رئیس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت، سناتور عضو سنای ایرلند، پیرگالاند رئیس دفتر اروپایی سازمان جهانی علیه شکنجه و طاهر بومدرا رئیس پیشین دفتر حقوق بشر سازمان ملل در عراق، سخنرانی کردند

رمی پاگانی ـ شهردار ژنو
خانم‌ها و آقایان، دوستان عزیز، از طرف مقامات شهر ژنو، بسیار مفتخرم که این کنفرانس را شروع کنم و به همة کسانی تبریک بگویم که هم‌جبهة مقاومت مردم ایران هستند. امروز مقاومت یک نبرد جدید را به‌پیش می‌برد که هدف آن سپردن عاملان قتل عام 30 هزار تن در سال 1988 در ایران به‌دست عدالت است. انتشار یک (فایل صوتی) توسط پسر آیت‌الله منتظری در سال 2016، ابعاد این قتل عام و مشارکت عاملان هیأت مرگ را فاش کرد که مسئولیت سازمان‌دهی این جنایات را برعهده داشته است. برخی از (اعدام‌شدگان) هنگام دستگیری 15 سال هم نداشته‌اند. اظهارات منتظری شواهد قانع‌کننده‌یی ارائه می‌کند، برای گشودن یک روند قضایی و پایان‌دادن به مصونیت مسئولین قتل عام 1988 که یک جنایت علیه بشریت بود. من توجه جامعة بین‌المللی و به‌طور خاص شورای امنیت ملل متحد و شورای حقوق بشر را جلب می‌کنم به لزوم ارجاع این پرونده به دادگاه بین‌المللی جنایی که در این رابطه ذی‌صلاح است. نمی‌توانیم در برابر قتل عام 88 بی‌تفاوت بمانیم که یکی از وخیم‌ترین قتل عام‌ها از جنگ جهانی دوم به بعد است. اینجا و امروز، ملل متحد به ما یادآور می‌شود که این اقدامات، نقض اصول پایه‌یی و بنیادین آن است؛ یعنی حقوق بشر، صلح و به‌خصوص دموکراسی. مطابق روح کنوانسیون‌های ژنو که شهر من افتخار سمبلیزه‌کردن آن‌را دارد، ما از ابتکار عمل شما، خانم‌ها و آقایان، حمایت می‌کنیم؛ ما همواره در کنار مقاومت ایران هستیم و خواهیم بود. خانم‌ها و آقایان از توجه شما سپاس‌گذارم.

طاهر بومدرا ـ رئیس پیشین دفتر حقوق بشر ملل متحد در عراق
متشکرم. خانم‌ها و آقایان، من از فرصت کار با سازمان ملل در بغداد برخوردار بوده‌ام و در صحنه، شاهد وضعیت‌های بسیار نگران‌کننده‌یی از نقض حقوق بشر در عراق بوده‌ام. نه تنها توسط دولت عراق، بلکه به‌خاطر مداخلة رژیم ایران؛ و به‌خوبی می‌دانید که نهادهای خاصی برای پیشبرد این مداخلات در کشورهای همسایه سازماندهی شده‌اند، آن هم علاوه بر سپاه پاسداران که مرتکب جنایات بی حد و حصری علیه مردم خودش می‌شود. اکنون می‌خواهم بر نقض ملل متحد متمرکز بشوم، چون وقتی اشرفی‌ها تحت اذیت و آزار بودند و در کمپ اشرف کشتار می‌شدند، سازمان ملل من‌را برای شمارش اجساد به‌کار گرفت؛ و بعد آنها با صدور یک بیانیة عمومی خواهان یک تحقیقات مستقل شدند. البته هیچ پیگیری برای این درخواست صورت نگرفت و وقتی من این مسائل را به‌عنوان رئیس دفتر حقوق بشر یونامی پیگیری می‌کردم، به من می‌گفتند، چرا می‌خواهی یک مسئلة فراموش‌شده را احیا کنی؟
لذا نگرانی‌ام امروز این است که همین امر با نهادهای دولتی صورت گیرد و حکومت‌ها پوششی برای حکومت‌های دوست ایجاد کنند و توافقات پشت‌پرده‌یی بر سر حقوق بشر، ارزش‌های ملل متحد و مصالح سیاسی صورت گیرد.

به همین دلیل به‌نظرم هم‌چنان زمان آن است که ما فراخوان بدهیم به یک تحقیقات مستقل دربارة قتل عامی که نه تنها در سال 1988، بلکه از زمانی که رژیم خمینی قدرت را به‌دست گرفت تا همین امروز صورت می‌گیرد. به‌خوبی می‌دانید که (رژیم) ایران یکی از حکومت‌هایی است که بیشترین اعدام‌ها را انجام می‌دهد و آنها حتی تا جایی پیش رفته‌اند که یک نامة خاص به ملل متحد نوشته و گفتند، ما تعلیق مجازات مرگ را نخواهیم پذیرفت. این یکی از معدود حکومت‌ها در ملل متحد است که چنین نامه‌یی را نوشته است. روشن است که حکومت ایران هرگز با هیچ درخواستی موافقت نخواهد کرد لذا به‌نظرم برعهدة جامعة مدنی و سازمان‌های غیر دولتی است که تمام‌عیار نقش خود را ایفا کنند و نخست جامعة جهانی را نسبت به ابعاد قتل عامی که صورت گرفته و هم‌چنان ادامه دارد آگاه سازند و هم‌چنین جامعة جهانی را آگاه سازند که یک تحقیقات مستقل هرگز بدون فعالیت‌های مؤثر جامعة مدنی و سازمان‌های غیر دولتی صورت نخواهد گرفت.. واقعیت این است که شواهد موجود دربارة جنایاتی که به‌طور خاص در تابستان 1988 صورت گرفته، در دسترسند و زیر سئوال‌بردن آنها بسیار سخت است. با تازه‌ترین افشاگری در این رابطه، روشن شد که واقعاً یک جنایت علیه بشریت صورت گرفته و هم‌چنان در جریان است. و واقعاً بر این عقیده‌ام که زمان آن است که جامعة مدنی بر ملل متحد، مکانیزم‌های خاص و سایر ارگان‌های تخصصی فشار بیاورد تا نقش خود را به‌طور کامل ایفا کنند برای تحقیق دربارة وضعیتی که در (ایران) ادامه دارد. از شما بسیار متشکرم.

دکتر آلخو ویدال کوادراس ـ رئیس کمیتة بین‌المللی در جستجوی عدالت
با تشکر فراوان از شما، باعث مسرت فراوان برای من است که ریاست این جلسه را بعهده داشته باشم. من از سال 1999 تا سال 2014 معاونت پارلمان اروپا را بر عهده داشتم، یعنی به مدت 15 سال. طی 9 سال گذشته در پارلمان اروپا به‌همراه سایر همکارانم یک کمیتة بین‌المللی به‌نام در جستجوی عدالت تشکیل دادیم تا از مبارزات مقاومت ایران در دادگاه‌های عدالت حمایت کند و از لیست اروپا خارج شود. این پلاتفرم بین‌المللی از حمایت هزاران نمایندة پارلمان در دو سوی آتلانتیک برخوردار بود. امروزه این کمیته یک سازمان غیر دولتی مستقر در بروکسل است تحت نام کمیتة بین‌المللی در جستجوی عدالت و در ماه‌های اخیر ما گزارش‌های مختلفی تولید کرده‌ایم، از جمله در زمینة برنامة اتمی (رژیم) ایران و سایر مسائل سیاسی و درگیری‌ها در خاورمیانه و انتخابات در ایران. در تاریخ 16 اوت کمیتة بین‌المللی در جستجوی عدالت یک گزارش جامع تنظیم کرد که راجع به نوار صوتی گفتگوی آیت‌الله منتظری با سران کمیتة مرگ را ضبط کرده بود؛ آنها مسئول اعدام‌ها بودند و 30000 زندانی سیاسی را قتل عام کردند که وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران بودند. گفتگوها بسیار دردناکند. آیت‌الله منتظری در این نوار وحشت خود را نسبت به کشتار ابراز می‌کند و طی صحبت‌هایی می‌گوید، این بزرگ‌ترین جنایتی است که تاریخ معاصر ایران شاهد آن بوده است. ولی ما گفتیم که آیت‌الله منتظری هوادار سازمان مجاهدین خلق نبود و بخشی از خود رژیم بود و تخمین او به‌طور واقع حداقل تعداد است.

اجازه بدهید به‌طور خلاصه چند نکته را تأکید کنم؛ اولاً فتوای خمینی که حکم نابودی هواداران مجاهدین خلق را می‌دهد، جای هیچ تردیدی را باقی نمی‌گذارد که فرمان او، یک جنایت علیه بشریت است. در نتیجه، کلیة کسانی که این حکم را به‌اجرا می‌گذارند نیز، مرتکب جنایت علیه بشریت می‌شوند. نکتة دوم این‌که این قتل عام در سال 1988 متوقف نشد بلکه تا به امروز ادامه داشته است. اخیراً در دوم اوت، 25 زندانی سیاسی سنی اعدام شدند. بنابراین، این ماشین کشتار رژیم ایران هم‌چنان کار می‌کند. نکتة سوم این است که همان مقاماتی که در قتل عام 1988 مسئول بودند، هم‌چنان در رأس جمهوری اسلامی هستند. آنها درگیر سرکوب و ویران‌کردن اپوزیسیون، همة اپوزیسیون دمکراتیک و صلح‌جو در جامعة ایران هستند. این افراد شامل پورمحمدی می‌شود که همان‌طور که قبلاً گفتم، اکنون وزیر دادگستری است. ولی باید گفته شود که پور محمدی وزیر دادگستری در همین روزها گفته است، خیلی به کاری که کرده، یعنی قتل عام 30000 زندانی سیاسی، افتخار می‌کند. یک دولت مدره که یک جنایتکار علیه بشریت را وزیر می‌کند، مفهوم عجیبی از مدراسیون است. حداقل به‌نظر من چنین است.
البته ما فراخوان داده‌ایم که قتل عام 1988 در برنامة کار اجلاس جاری شورای حقوق بشر قرار گیرد. کمیسیر عالی حقوق بشر باید فراخوان به یک تحقیقات در این رابطه بدهد. اجلاس آتی مجمع عمومی در نیویورک باید قطعنامه‌یی صادر کند که در آن خواستار تحقیق در مورد این قتل عام شود و این پرونده را به شورای امنیت ملل متحد ارجاع دهد. ما هم‌چنین از شورای امنیت ملل متحد می‌خواهیم که دادگاه جنایی بین‌المللی به بررسی این پرونده و مجازات کسانی فرا بخواند که مرتکب جنایت علیه بشریت شده‌اند. اجازه بدهید نتیجه‌گیری کنم، با درخواست از همة کسانی که دارند نگاه می‌کنند و یا از طریق اینترنت دنبال می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که فداکاری‌های این 30000 زندانی سیاسی که وحشیانه به‌دار آویخته شدند فراموش نشود و جنایتکارانی که امروز بر ایران حکومت می‌کنند، مورد پیگرد قرار گیرند و در مقابل عدالت قرار داده شوند. می‌خواهم با این جمله تمام کنم که ما از دولت‌های غربی می‌خواهیم، روابط با حکومت ایران را مشروط به تعلیق اعدام‌ها کنند.