در فاصله روزهای ۲۳ شهریور تا 3مهر 19 زندانی دیگر در زندانهای شیراز، گرگان، طبس، تبریز، بندرعباس، رشت و تایباد و ارومیه و نیریز به دار آویخته شدند.
در همین حال ۱۳ زندانی در سلولهای انفرادی زندانهای گوهردشت کرج و خورین ورامین و هفت زندانی ۲۵ تا ۳۰ ساله در زندان مرکزی میناب در نوبت اعدام قرار دارند. اینها افزون بر هزاران زندانی محکوم به اعدام در زندانهای مختلف کشور به ویژه زندان قزل حصار است.
این اعدامها که همزمان با شرکت آخوند روحانی رئیس جمهور به اصطلاح «میانه رو» رژیم آخوندی در اجلاس مجمع عمومی ملل متحد صورت گرفته نشانگر آن است که ادعای اعتدال در نظام ولایت فقیه تا کجا فریبکارانه و پوشالی است.
باندهای درونی استبداد دینی حاکم بر کشور تا آنجا که به سرکوب مردم ایران بر می گردد هیچ اختلافی با هم ندارند. آنها
ناتوان از مقابله با بحرانهای داخلی و بین المللی به ویژه در شرایطی که با افشای گوشه های جدیدی از قتل عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67 هر روز خشم و انزجار مردم از رژیم حاکم افزوده می شود راهی جز تشدید سرکوب به ویژه مجازات اعدام نیافته اند. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور روحانی، ضمن اشاره به یک گزارش 20هزار صفحه یی در مورد گسترش آسیبهای اجتماعی، اذعان کرد که «تهدید اصلی، در امور داخلی است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا-5مهر).
مقاومت ایران عموم مردم ایران به ویژه جوانان دلیر را به اعتراض علیه اقدامهای سرکوبگرانه رژیم و همبستگی با خانواده های اعدام شدگان فرا می خواند. همچنین از شورای امنیت و شورای حقوق بشر و کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد و همه سازمانهای مدافع حقوق بشر می خواهد که با اقدامی فوری با روند فزاینده اعدامها در ایران مقابله کنند. نظام ولایت فقیه که ننگ بشریت معاصر است باید از جامعه جهانی طرد شود و سران و کارگزاران آن به خاطر جنایت علیه بشریت در محاکم بین المللی در مقابل عدالت قرار گیرند و روابط با آن به توقف اعدامها مشروط شود

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
5 مهر 1395 (26سپتامبر 2016)