وی افزود:  این یک طنز تلخ و دشنه به قلب همه زنان آزادیخواه و مدافع برابری در سراسر جهان است که رژیم زن ستیزی که طی سه دهه هزاران زندانی سیاسی زن را به فجیع ترین شکل شکنجه و  اعدام کرده است, شمار زیادی از آنان را به دلایل واهی سنگسار نموده و هزاران هزار را  به اتهام آخوندساخته «بدحجابی» دستگیر و مورد اذیت و آزار قرار داده, به عضویت کمیسیون مقام زن سازمان ملل در آمده است. رژیمی که به خاطر نقض وحشیانه حقوق بشر تا به حال 56 بار توسط ارگانهای مختلف ملل متحد محکوم شده است.
عضویت رژیمی که حتی کنوانسیون منع هرگونه تبعیض علیه زنان را نیز امضا نکرده است, در کمیسیون مقام زن سازمان ملل, به سخره گرفتن همه معاهدات و دستاوردهای بشری است.
مسئول کمیسیون زنان شورا تاکید کرد:  البته بسیار روشن است و جای تعجب نیست که رژیم به دنبال شکست مفتضحانه اش برای به عضویت در آمدن در شورای حقوق بشر, با زد و بند با دیگر ناقضان حقوق بشر توانست به این ارگان راه یابد, تا بلکه آن شکست و رسوایی خود را جبران کند. بگذریم که این تلاشهای مذبوحانه برای رژیم رو به سقوط آخوندی کارساز نخواهد بود و زنان شجاع ایرانی طی سه دهه حاکمیت آخوندها, به ویژه طی ماههای گذشته, با مشارکت فعال و نقش هدایت کننده خود, بر خواست عادلانه شان برای استقرار دموکراسی و آزادی و ازجمله تأمین آزادیها و حقوق زنان پای فشرده اند.
در نامه مسئول کمیسیون زنان به روسای گروههای عضو کمیسیون مقام زن ملل متحد آمده است: رژیم آخوندی سرکوب زنان را در ایران نهادینه کرده و به آن شکل قانونی داده است و در عمل یک آپارتاید جنسی بسیار خشن را بر زنان ایران حاکم کرده است. سنگسار, شلاق و حجاب اجباری  تبعیض در بسیاری زمینه ها از جمله در انتخاب رشته تحصیلی, محدود بودن زمینه های شغلی , عدم برخورداری از حق طلاق, و اعمال توهین و  تحقیرهایی چون جداسازی کلاسهای درس در دانشگاهها یا اتوبوسهای شهری و... ایران را به یک زندان بزرگ برای زنان تبدیل کرده است. 

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
13اردیبهشت1389(3 مه 2010)