این خبر دردناک بلافاصله در شبکه های اجتماعی پخش گردید بطوریکه رسانه های حکومتی مجبور به باز انتشار آن شدند. یک رسانه حکومتی ضمن اعتراف به وقوع این عمل ضد انسانی از سوی مدیر حکومتی در مدرسه روستای مختارآباد از توابع شهرستان رودبار جنوب نوشت «مدیر مدرسه روستای «مختار‌آباد» شهرستان «رودبار جنوب» در استان کرمان٬ برخی از دانش‌آموزان این مدرسه را به خاطر ناتوانی والدین آن‌ها در پرداخت ۳۰ هزار تومان «شلاق» زده و از مدرسه اخراج کرده است». (سایت حکومتی تابناک 20 مهر 1395)

واقعیت در حاکمیت غارتگر و چپاولگر ولی فقیه این است که بدلیل افزایش شدید فقر در میان بخش های بزرگی از جامعه که به گفته متولیان رژیم اکنون به مرز ۷۰ درصد از کل جمعیت کشور رسیده است، بسیاری از خانواده ها بدلیل تنگناهای شدید مالی قادر به پرداخت هزینه های سنگین آموزش و پرورش برای کودکان و جوانان خود نمی باشند.
سیل عظیم کودکان کارکه به دلیل همین فقر راهی بازارهای کار اجباری شده اند، تنها بخش کوچکی از این ستم ملی را به نمایش می گذارد. صحنه های آشغالگردی، تکدی و یا کارتن خوابی که هر روز در رسانه های بین المللی انتشار می یابند، به یقین بسنده مردم زحمت کش و بردبار میهن امان که بروی دریایی از منابع طبیعی نفت و گاز قراردارد، نیست.

سخن از چهره دردناک فقر گسترده ای است که به یمن حکومت ضد ملی آخوندی، نه تنها به بروز آسیب های شدید اجتماعی مانند بیکاری، فقر و فلاکت و کارتن خوابی، ترک تحصیل، کودکان کار و زنان خیابانی راه برده است، بلکه فراتر از آن نسل جوان و استعداد های ناشکفته را نیز در بستر خود به کام مرگ و نیستی فروبرده است.
این گزارش حکوتی در ادامه با اعتراف به این واقعیات ادامه می دهد: «خانواده برخی از این دانش‌آموزان نیز در گفت‌و‌گو با این وب‌سایت٬ خبر «تنبیه» فرزندان خود را تائید کرده و «نسبت به فشار وارده از سوی مدارس برای دریافت پول اعتراض» داشته‌اند.
آن‌ها گفته‌اند که «شرایط اقتصادی به گونه‌ای نیست که بتوانند از پس هزینه‌های کمک به مدارس برآیند».
به موازات تمامی اینها نیز باید به تولید خشونت سیستماتیک در حکومت سرکوبگر ولی فقیه بعنوان کاتالیزاتور چنین حرکات ضد انسانی نیز اشاره شود. امری که خود را در اعدام های خیابانی، شلاق زدن مردم در کوچه و خیابانها و یا قطع دست و پا که تماما بفرمان دستگاه فاسد قضائیه رژیم صورت می گیرند، اشاره نمود. درچنین بستر فاسد، عقب مانده و سرکوبگرانه ای است که هر کارگزار و متولی این حکومت بخود اجازه می دهد تا دست به شلاق و تبرو چماق برده و بدین سان علیه شهروندان امان و در این مورد علیه کودکان محروم و فقیر حکم صادر نماید.