بنده بنا ندارم که در انتخابات ریاست جمهوری دخالت بکنم. مثل همیشه. اما جهت راحتی خیال امت عزیز یک جسم علیل دارم و پیشنهاداتی هم در زمینه انتخابات دارم. این روزها بحمداله ما شورای نگهبان خوبی داریم که وظایف خودشون را به احسن وجه بلدند. به قول شاعر:
آنچه شورای نگهبان می کند
کار ما را سهل و آسان می کند
البته بنده جهت راحت کردن کار این شورای محترم عرض می کنم که:
اولا شورای محترم نگهبان لازم نیست بیش از چهارپنج نفر را به عنوان کاندیدای صلاحیت دار انتخاب کند. ببینید که الان در امریکای جهانخوار با سیصد میلیون نفوس تعداد کاندیدا ها معمولا دوتا بیشتر نیست و یکی دو نفر هم به عنوان نخودی شرکت می کنند. خوب ما هنوز نفوسمان یک چهارم این هم نیست. و نیازی هم به حضور شیخ اکبر نیست. البته این چهار پنج نفر هم می بایستی در تلویزیون و غیره در باره دستاوردهای نظام الهی ما به رهبری حقیر به مردم توضیح بدهند و بگویند که برای بیشتر شدن دستاوردها چه برنامه ای دارند. به صلاح کشور و سپاه نیست که اینها دست به افشاگری و انتقاد از این مقام و آن مقام بزنند. به قول شاعر:
هرچه کاندیدای ما کمتر بود
انتخاباتات آسانتر بود
کش نباید داد این موضوع را
فتنه ها زیر سر اکبر بود
ثانیا صلاحدید بنده این است که شورای محترم نگهبان از همان ابتدا شرایط کاندید شدن را طوری قرار بدهد که تعداد کاندیداها مثل سنوات گذشته سر به صدها و هزار کاندیدا نزند چون مایه استهزاء دشمن است. بنده حتی شنیده ام که یک عده ای برای مسخره کردن انتخابات کاندیدا می شوند. شاید بهتر باشد ک مثلا بگویند که یکی از شرایط کاندیدا شدن این است که کاندیداها مثلا در آخر اسمشان کلماتی مثل قالیباف یا جلیلی یا سلیمانی و یا روحانی داشته باشند و یا چند اسم دیگر، البته به صلاحدید شورای محترم نگهبان. تاکید می کنم که حضور یکی دونفر مثل همین دکتر فیروزآبادی خودمان و یا دکتر محسن رضایی که همان نقش نخودی را بازی می کنند هم در انتخابات خوب است زیرا محیط را شاداب می کند. شاعر فرموده:
سبزعلی هم بد نباشدکه بیات (د)
چون حضورش هست اسباب نشاط
یادآوری مجدد می کنم و تاکید می کنم که بنده به احمدی نژاد گفته ام که لازم نیست کاندیدا شود. شورای محترم نگهبان دقت کنند که ایشان با تغییر قیافه و با اسم دیگری کاندیدا نشوند. به چهره همه کاندیداها با دقت خیره شوید تا مطمئن باشید خودشان هستند.
مسئله دیگر که در واقع مهمتر هم هست اینکه اصلح آنست که دریک روز مشخص این کاندیداهای تایید صلاحیت شده، دور هم جمع بشوند چه در حضور بنده و چه در دفتر اینجانب و با حضور بنده زاده گرامی. بنده همونطور که قبلا هم عرض کردم یک جسم ناقص دارم و یک رای بیشتر ندارم. پس چه بهتر که همان یک رای را در جضور خود کاندیداها بدهم که بعدا حرف از تویش در نیاید. کاندیداها هم از بین خودشون با رهنمود بنده و یا بنده زاده یک نفر را انتخاب کنند تا به عنوان کاندیدای اصلح به مردم معرفی بشود و مردم سرگردان نشوند که حالا به کی رای بدهند و به کی رای ندهند. و کاندیدا ها بیخودی بیت المال را صرف کارهای غیر ضروری مثل تبلیغات انتخاباتی و توزیع پول نقد و مواد غذایی برای کسب رای نکنند. حضور دو جناح رقیب در انتخابات تجربه خوبی نبوده است زیرا که برادران ما در وزارت کشور اغلب مجبور شده اند برای اینکه کاندیدای اصلح رای بیاورد دست به اقدامات مهندسی بزنند که چندان خالی از هزینه هم نبوده است. بعد از انتخابات هم دیگر شکایتی از تقلب و این حرفهای ضد انقلابی و دشمن شادکن در کار نخواهد بود. بقیه رهنمودها را بنده در فرصتهای مناسب دیگر خواهم داد.
