در بخش دیگری از این پیام آمده است: « از فردای حاکمیت رژیم ولایت فقیه، کارگران ایرانی نه تنها به حقوق غارت شده خویش دست نیافتند بلکه بواسطه سیاستهای ننگین استبداد مذهبی، اندک امتیازاتی را که در زمان رژیم سلطنتی با تکیه به سالها مبارزه کسب کرده بودند، از کف دادند. نگاهی به وضعیت دردناک امروز کارگران نشان میدهد که شرایط فعلی آنان بارها اسفناکتر از دوران قبل می باشد. طبیعتاً، با این مقایسه در صدد تأیید حاکمیت ضد خلقی قبلی و سیاستهای آن نمی باشیم. نظری بر مبانی تئوریک و بویژه قانون کار مرتجعین حاکم، بخوبی روشن می‌سازد که در حاکمیت ولایت فقیهی، استثمار و بهره کشی از کارگران بعنوان یک امر طبیعی، شرعی و قانونی! که همواره و در هر شرایطی مشروعیت دارد ، به رسمیت شناخته شده است. استبداد مذهبی حاکم، در طول حیات ننگین 31 ساله خود، در راستای تجاوز به حقوق کارگران و غارت دسترنج آنان، با اجرای خائنانه ترین سیاستهای ضد کارگری از قبیل تعطیل پی در پی مراکز تولید، اخراجهای دستجمعی، سرکوب اعتصابات کارگری، شکنجه و اعدام کارگران، براستی زندگی و هستی کارگران و زحمتکشان میهنمان را به نابودی کشانده است. طبیعتا از چنین رژیمی نمی‌توان انتظار داشت که حقوق کارگران را رعایت نماید. حاکمیتی که ابتدائی ترین حقوق انسانی را بیرحمانه پایمال نموده و کوچکترین اعتراض را با شقاوتی بیسابقه سرکوب می نماید، چگونه میتوان انتظار داشت که حقوق کارگران را برسمیت شناخته و از آن جانبداری کند! با وجود این، به موازات تمامی اجحافات و تهدیدات، مبارزات کارگری همواره رو به گسترش بوده است. کارگران دلیر و آگاه، با مقاومت و مبارزه و با اعتصابات مستمر خویش، در عمل ثابت کرده‌اند که هرگز زیر بار سیاستهای بهره کشانه و ضد مردمی رژیم استبداد مذهبی، نخواهند رفت. شرکت گسترده کارگران در جنش نوین مردمی گواهی بر این واقعیت می‌باشد.