زمانیکه از فساد در دیکتاتوری خامنه ای سخن به میان می آوریم، به یقین حتی بزرگترین باندهای مافیایی در سراسر جهان حتی انگشت کوچک این رژیم غارتگر و فاسد نیز نمی شوند.

به هر کجای جامعه و هر ارگان حکومتی که اکنون نگاهی بیافکنیم، مملو از فساد و غرق در وجود شبکه های مافیایی، کلاهبرداری، مال مردم خوری، رانت خواری و در یک کلام «فساد حکومتی» است.

سخن از صنعت و پروژه ای است که ریشه اصلی آن را باید به یقین در بیت خامنه ای، سپاه پاسداران، دستگاه قضائیه، مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجلس، دولت و بسیاری از وزارتخانه های حکومت جستجو نمود. یک کارگزار رژیم در دستگاهی حکومتی بنام «کنوانسیون فساد»! که تنها نام آن را از دیدگاه های سازمان ملل کپی برداری کرده اند، از جمله با اعتراف به عمق بحران فساد در حاکمیت ولی فقیه، می گوید: «آمارهایی که در دنیاست علیه ایران است و کشور ما را طبق آمارهای جهانی یک کشور فاسد شناخته اند به همین منظور عدم اجرای کنوانسیون مبارزه با فساد به معنای تایید این آمارها است و اگر بخواهیم آمار ارائه شده تصحیح شود، باید این کنوانسیون به درستی اجرا شود».
(خبرگزاری حکمتی مهر ۸ آبان ۱۳۹۵)

وی در ادامه می افزاید: تنها «درصد دستگاه‌ها پاسخگویی ناقصی به سئوالات ضدفساد داشته‌اند»!!
اما آمار های بین الملل در رابطه با میزان و نرخ فساد در ایران چه می گویند؟. برای نمونه سازمان شفافیت بین المللی در آخرین گزارش خود اعلام کرد: «ایران از لحاظ فساد داخلی در زمره فاسد ترین کشورهای جهان است» (دانشنامه ویکی پدیا)
نمونه هایی مانند «فیش حقوق های نجومی، فساد و چپاول ۸ هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان، پرونده موسوم به اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی، اختلاس در بیمه، رسوایی فساد در فوتبال، پرونده پاساژ علاالدین، پرونده فساد رحیمی، معاوم دولت بیت خامنه ای، پرونده فساد بابک زنجانی، پرونده فساد خاوری، رئیس بانک مرکزی، پرونده فساد استارت اویل، پرونده فساد در کنکور سراسری، پرونده خانه های نجومی، فساد شهرداری و یا پرونده فروش زمین به همسر پاسدار قالیباف» تنها موارد جدید از فساد گسترده طی چند سال ارا به تصوی می کشند.

واقعیت در رژیم آخوندی این است که سرنخ تمامی این پرونده ها همواره در دست «سرداران سپاه» و یا «متولیان درجه یک» حکومت می باشد. این بحران در حالی است که بخش بزرگی از مردم میهن امان در سایه شوم این حکومت ننگین اکنون محتاج نان شب هستند. نبود شغل و رکود اقتصادی، بیکاری فزاینده و بحران تولید به همراه تورم و گرانی اکنون کمر قشر ضربه پذیر و متوسط جامعه را خرد کرده است.
رژیم آخوندی آنقدر غرق در فساد است که یک نماینده مجلس در سخنانی بی محابا می گوید: «شدت فساد در جمهوری اسلامی به حدی است که حتی خود نماینده‌ها نیز برای پی‌‌‌‌گیری و انجام بسیاری از کارها مجبور به پرداخت رشوه هستند». وی تاکید دارد: «که در جمهوری اسلامی، فساد و رشوه و اختلاس به یک نوع هنجار تبدیل شده است». (همان منبع بالا)