در مسیر تظاهرات از میدان بهارستان به خیابان پیروزی نیروهای سرکوبگر مردم را وحشیانه مورد یورش قرار میدادند تا از پیوستن آنها به تظاهرات جلوگیری کنند. بر اثر ضربات باتون شماری از مردم مجروح و مصدوم شدند. عوامل اطلاعاتی رژیم دو تن از دانشجویان را دستگیر کردند اما با اعتراض تظاهرکنندگان مجبور به آزاد کردن آنها شدند.
تظاهرکنندگان شعار می دادند: «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «قرارداد موقت بردگی کارگر، قرار داد دائمی احیا باید گردد»، «شرکت پیمانکاری بردگی کارگر»، «کارگر معلم دانشجو، اتحاد اتحاد»، «اعتصاب تجمع حق مسلم ماست»، «لایحه این دولت، تضمین این بردگیست»، «معیشت، منزلت، حق مسلم ماست»، «اصلاح قانون کار، به نفع سرمایه دار»، «کارگران ایران، اتحاد اتحاد، اعتصاب تجمع تشکل حق مسلم ماست». آنها شعارهایی علیه نوبخت سخنگوی دولت روحانی سردادند و خواستار استعفای او شدند.
مفاد اصلاحیه قانون کار که توسط آخوند روحانی به مجلس رژیم ارائه شده تماما ضدکارگری است. این طرح حتی قانون کار خود رژیم را نقض کرده و از جمله افزایش حداقل دستمزد حقوق و مزایای کارگران را مشروط به شرایط اقتصادی کرده است. چیزی که به کارفرمایان دست باز می دهد از افزایش حقوق کارگران متناسب با تورم سر باز زنند. این اصلاحیه همچنین الزامی بودن پوشش بیمه‌های اجتماعی برای کارگران مشمول قانون کار را حذف کرده است. فسخ قرارداد کارگران با تصمیم ارگانهای سرکوب زیر عنوان «کمیته انضباطی کارگاه» است که این خود اهرمی برای سرکوب کارگران خواهد بود. این اصلاحیه ضدکارگری زندگی بیش از ١٣ میلیون نفر که تحت پوشش مستقیم بیمه کارگری هستند و خانواده های آنها را که نزدیک به ٥٠ میلیون نفر یعنی بیش از ٦٠ درصد جمعیت کشور می باشندرا تحت الشعاع قرار خواهد داد و فشار زندگی را بر آنان که در زیر خط فقر و در شرایطی محنت بار به سر می برند بسا بیشتر خواهد ساخت. این اصلاحیه همچنین حق اعتراضات و اعتصابات صنفی را از کارگران گرفته است. عمق فاجعه آنچنان است که کارگزاران رژیم و نمایندگان مجلس فرمایشی نیز در هراس از گسترش اعتراضات کارگران نسبت به خطرات پیش رو به کابینه روحانی هشدار می دهند.
بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران که در پایان تظاهرات قرائت شد خواستار بازپس گیری فوری لایحه اصلاحیه دولت و لغو قوانین برده ساز کار و برچیده شدن قراردادهای موقت و شرکتهای پیمانکاری که شرایطی دشوار و طاقتفرسا را بر کارگران کشور تحمیل کرده است، شدند. بنا بر اذعان وزارت کار رژیم 75درصد کارگران به صورت موقت مشغول به کار هستند. احیا قراردادهای دائمی و مستقیم و حق برپائی تشکلهای مستقل کارگری در تمامی مراکز تولیدی صنعتی و خدماتی از دیگر موارد بیانیه پایانی کارگران بود.
همزمان با کارگران، صدها تن از سهامداران شرکتهای ثامن الحجج و پدیده نیز در اعتراض به غارت سرمایه هایشان توسط کارگزاران رژیم درمقابل مجلس دست به اعتراض زدند. آنها که از استانهای مختلف مانند لرستان و چهارمحال و بختیاری آمده بودند شعار می دادند: «سرمایه یه ملت اسیر چنگ دولت»، «سهام دار پدیده جون به لبش رسیده»، «وزیر بی لیاقت استفعا استفعا»، «ناله و غم تا به کی ظلم و ستم تا به کی»، «وعده زیاد شنیدیم هرگز عمل ندیدیم».
دبیرخانه شورای ملی مقاومت
25 آبان 1395 (15 نوامبر 2016)
