این کنفرانس که در تقویت جنبش دادخواهی قتل عام تابستان ۱۳۶۷ برگزار میشود بیانگر خواسته دل های جریحه دار ملت ایران و در راستای آرزوی نهایی مردم بر محو استبداد و برقراری آزادی و دمکراسی است. ثمره محو استبداد دینی در ایران تنها معطوف به مردم ایران نیست، بلکه خیر و صلاح منطقه و جامعه بشری و شکست بنیادگرایی را هم در بر دارد. بنابر این توجه دولتها و محافل بین المللی را به این کنفرانس و خواسته های مطرح در آن، جلب میکنیم.

ما ز ندانیان سیاسی بیش از هرکس دیگر ضرورت چنین دادخواهی را درک میکنیم، چون از آنجائیکه آن جنایت و قتل عام توسط جامعه جهانی مورد حسابرسی قرار نگرفت، امروز هم کماکان با موج اعدامها مواجه هستیم.

دوستان عزیز،

روزانه زندانیانی که به نوبت اسامی آنها خوانده میشود و به پای چوبه های دار برده و اعدام میشوند، ما نیز گوییا که به همراه آنان حلق آویز میشویم  و  لحظه به لحظه این جنایات را در حالیکه کاری از دستمان بر نمیاید باید  به تلخی تحمل کنیم....

کاش میتوانستیم با شما دوستان آزادیخواه و انسان دوست از نزدیک دیدار داشته باشیم.

حال که امکانی فراهم گردیده، که بتوانیم حرف دلمان را با شما در میان بگذاریم، برخود لازم میدانیم که از همه شما آزادیخواهان، هیئتها، شخصیتهای پارلمانی و حقوقدان و همه یاران این جنبش دادخواهی صمیمانه تشکر کنیم.

خواسته ما زندانیان سیاسی نیز همان است که خانواده های قتل عام شدگان و جنبش دادخواهی مطالبه میکنند و به کرات از زبان خانم رجوی بیان شده است که عبارت است از حسابرسی ومحاکمه عاملان و آمران این” جنایت علیه بشریت”،  که متأسفانه  اغلب آنها در مناصب حکومتی، حتی در موضع وزیر دادگستری هستند.

زندانیان سیاسی: رضا اکبری منفرد- سعید ماسوری- صالح کهندل-علی معزی- محمد علی منصوری-  شاهین ذوقی تبار-ابوالقاسم فولادوند-  حسن صادقی-ارژنگ داودی- خالد حردانی- ابراهیم فیروزی”.