تازه‌ترین گزارش سازمان بهداشت جهانی گوشه‌ای از ابعاد روبه رشد مرگ شهروندان ایرانی را به نمایش گذاشته است.

این گزارش ازجمله می‌نویسد: به دلیل «آلودگی هوا در سال ۲۰۱۲ (۱۳۹۱) بیش از ۲۶ هزار ایرانی را مستقیم و غیرمستقیم کشته است». (سایت حکومتی الف ۱۰ آذر ۱۳۹۵)

به‌یقین نبود سیستم‌های تصفیه برای کارخانه‌ها و مناطق صنعتی در بزرگ شهرهای کشور، وجود خودروهای فرسوده، بنزین‌های غیراستاندارد، حجم عظیم ترافیک، از بین رفتن جنگل‌ها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و فضای سبز از عمده دلائل رشد این بحران در شهرهای کشور است.
برای نمونه یک سایت حکومتی ضمن اعتراف به این واقعیت می‌نویسد: «آخرین برآورد نشان می‌دهد که ناوگان خودروهای تهران بیش از هفتاد درصد از آلاینده‌های هوای تهران را ایجاد می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که ۳/۲۶ درصد از خودروهای سواری فعال با سن بالای ۲۰ سال در حال تردد هستند. به‌طور متوسط ۴۳ درصد از مصرف سوخت و حدود ۴۷ درصد از انتشار منوکسید کربن مربوط به این خودروها است». (سیات حکومتی باشگاه اندیشه ۱۰ آذر ۱۳۹۵)

بسیاری از کارشناسان روند بیماری‌های تنفسی و گوارشی در میان شهروندان را وجود حجم عظیمی ازدی اکسید گوگرد و نیز هیدروکربن‌های معلق در هوا می‌دانند که با نفوذ در مجاری تنفسی ضمن آسیب رساندن به سیستم دفاعی بدن و به‌ویژه کودکان، زنان باردار و افراد سالمند، باعث بروز بیماری‌های تنفسی، قلبی، پوستی و اعصاب می‌شوند که در ادامه روند خود به مرگ انسان‌ها می‌انجامد.
به‌موازات این وضعیت بحرانی باید به وجود ریز گردها، توفان‌های شن و نمک که اکنون در روند خشک‌سالی دریاچه‌ها و تالاب‌ها به وقوع پیوسته نیز اشاره نمود. برای نمونه بر اساس برآوردهای بین‌المللی در صورت خشک شدن کامل دریاچه ارومیه قریب ۱۴ میلیون هم‌وطن ما در استان‌های آذربایجان اکنون در معرض انواع و اقسام بیماری گوارشی، تنفسی، بینایی و پوستی قرار دارند.
در این راستا باید به بی‌عملی نظام آخوندی برای برون رفته از بحران زیست‌محیطی در کشور نیز اشاره نمود که به‌یقین وجود این حجم عظیم از تخریب محیط‌زیست، ماحصل سیاست‌های مخرب رژیم است.

در این رابطه یک کارشناس حکومتی در انجمن علمی شهری کشور با اشاره به سیاست‌های چپاولگرایانه حکومت که به برهم خوردن تعادل اکولوژی در ایران انجامیده است، گفت: «در حال حاضر ۷۰ درصد جمعیت کشور در شهرها زندگی می‌کنند که در ۱۰ سال آینده این میزان به ۸۰ درصد می‌رسد، بدون شک آلودگی هوا را می‌توان یک مسئله اقتصادی قلمداد کرد که هم از اقتصاد اثر می‌پذیرد و هم بر اقتصاد تأثیر می‌گذارد». (خبرگزاری حکومتی مهر ۶ آذر ۱۳۹۵)

ترجمان این جملات به معنای این است که اکنون در حاکمیت غارتگر آخوندی و به دلیل حرص و طمع سرشار متولیان رژیم برای غارت منابع اقتصادی، جان بیش از ۵۵ میلیون ایرانی ساکن در شهرهای بزرگ در معرض خطر است.