چون از موقعی که دوستان ما در اشرف و به‌دنبال آن لیبرتی، به تیرانا رسیدند، چه پیروزی! عالی بود مریم! چه پیروزیی! هم اکنون می توانیم به تهاجم و تک بپردازیم و برای ما تهاجم به معنی محکوم کردن است، گفتن است، اثبات کردن است، و به معنی انگشت گذاشتن روی کسانی است که در ایران جنایت های سبعانه را مرتکب شده اند.
 زیرا امروز در موقعیتی هستیم که باید عدالت را مطالبه کنیم. عدالت چیزی است که الآن در دست ماست، وقتی زندانی بودم، هویت، صدا و آزادی‌ام را از دست داده بودم و خودم را ناتوان در چنگ ربایندگانم می‌یافتم، من صدای مردان و زنانی بودم که آنها را نمی‌شناختم و برای من صحبت می‌کردند. من وقتی که با دیگران صحبت می کنم و اغلب هم در مورد ایران صحبت می کنم شوکه می شوم که می شنوم که ایران بهتر شده، دارد درست می شود، در ایران اصلاح طلبان هستند، زنان وقتی در خانه هستند می توانند هر چه که بخواهند بگویند، من به آنها می گویم و شما که آزادی دارید و حقوق تان رعایت می شود فکر می کنید این کافی ست به عنوان حق زنان که آنها در خانه شان آزاد هستند هر چه که می خواهند بگویند؟آیا شما اگر خودتان باشید به همین مجال کوچک آزادی راضی می شوید؟ می توانستید آن طوری که مردان و زنان ایرانی دارند زندگی می کنند شما زن فرانسوی و زنان فرانسوی زندگی کنید ؟پاسخ نه است. ما اینجا در فرانسه تروریسم نمی‌خواهیم، داریم فکر می‌کنیم که چه طور می‌شود جلوی آمدن آنها به کشورمان را گرفت، ولی به‌سادگی خود را با این امر منطبق می‌کنیم که تروریست‌ها در ایران در قدرت باشند. این همان معیار دوگانه‌یی است که باید با آن مبارزه کنیم. همه با هم، همة ما به‌همراه هم در مبارزه با این معیار دوگانه موفق خواهیم شد.
حال فاطوما را مخطاب قرار می‌دهم، (دست‌زدن جمعیت) فاطوما یک صدای رسا در دادگاه عدالت بین‌المللی بوده است، باید پرونده‌های قضایی گشوده شوند و باید در پی آن محکومیت‌هایی صورت گیرد، نه فقط برای کسانی که الآن در ایران دیگر قدرتی ندارند، بلکه به‌ویژه برای کسانی که هم‌اکنون در مواضع قدرت در حکومت ایران هستند، دادخواهی ما علیه همین افراد است و روزی شاهد آن خواهیم بود که آنها قیمت جنایاتی را که مرتکب شده‌اند خواهند پرداخت.