گزارشگر تلویزیون سی.ان.ان می افزاید: این سفر خانوادگی یک پوش بود. او هم مانند دیگران در اینجا با یک واقعیت تلخ مواجه شد. او گفت به یک بردهدار جنسی فروخته شد. او از سوریه به اجبار به امارات متحده منتقل شد. این دختر 13 ساله نپذیرفت که به چنین سرنوشت دهشتباری تسلیم شود. او توانست فرار کند.
زینت: من خودم را به پلیس معرفی کردم و تصمیم گرفتم که در چنین وضعیتی نمانم.
سی.ان.ان گفت: مقامات در دوبی به او کمک کردند تا به عراق بازگردد. اما او بجای اینکه به زندگی خودش برسد مورد تعقیب قرارگرفت. جرم او سفر با پاسپورت جعلی بود. یعنی تنها وسیلهیی که با آن میتوانست به خانهاش بازگردد.
او اکنون 2 سال است که در زندان بسر میبرد. یک مقام زندان ماجرای او را تأیید کرده است. قاچاق انسان در عراق یک مشکل رو به رشد است.
برخی از قربانیان بهشدت درگیر این مسأله هستند که به خانوادهشان کمک کنند. خیلی از اینها با این دلیل جعلی که میخواهند ازدواج کنند گول خوردهاند. خیلی از این دختران که والدینشان بهشدت نیازمند پول و تآمین معیشت خود هستند بلافاصله به فروش میروند.
گزارشگر سی.ان.ان در قسمت دیگری از این گزارش گفت: حتی آنها که موفق به فرار شدهاند درواقع هرگز به آزادی نرسیدهاند. گذشته از اینکه آنها در معرض جامعهیی قبیله و طایفهیی قرار میگیرند، هرکجا که بروند نیز کابوس قضاوتهای نابهنگام آنها را دنبال میکند.
برای این زندانیان در اینجا زندگی خیلی مشکل است و خیلی از این دختران بینهایت ترسیدهاند اما وقتی هم که از اینجا بیرون میآیند چندان آیندهیی ندارند.
سؤال این است که چرا دولت عراق این کیس قاچاق انسانی را تحت تعقیب یا بررسی قرار نداده است؟ چرا هیچ قانونی علیه این مسأله تصویب نکرده است؟