در ماه نوامبر دست کم ۵۲ زندانی در ایران اعدام شدند. در این میان «شعبان رنجبر» پس از تحمل ۲۰ سال حبس در زندان مرکزی رشت و «غلام‌حسین بیگی» پس از ۱۸ سال حبس در زندان خمین در روزهای ۳ و ۶ آذر به دار آویخته شدند.
کاظم غریب آبادی معاون بین الملل ستاد به اصطلاح حقوق بشر آخوندها در تأیید این مجازات وحشیانه گفت: «در برخی از موضوعات غربی ها می خواهند حرف خود را تحمیل کنند. مثلا اعدام قاچاقچیان مواد مخدر را آنها قبول ندارند و می گویند چون ما اعدام نداریم دیگران هم نباید اعدام داشته باشند... مگر وضعیت حقوق بشر ما نسبت به کشورهای دیگر بدتر است که این همه فشار می آورند ...موضع اصولی ما در مورد گزارشگری ویژه کشوری در ایران، رد گزارشگر است» (خبرگزاری حکومتی مهر- ۲۱ آذر).
چشم پوشی جامعه جهانی بر وضعیت فاجعه بار حقوق بشر در ایران و سکوت در قبال اعدامهای جمعی و خودسرانه، فاشیسم دینی حاکم بر ایران را در ادامه این روند جنایت بار جریتر کرده است. هر گونه مراوده با این رژیم نامشروع باید به توقف اعدامها مشروط شود.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۱ آذر ۱۳۹۵ (۱۱ دسامبر ۲۰۱۶)