یک گزارش حکومتی ضمن پرداختن قطره ای به این بحران از جمله می نویسد: «در همین دقایقی که در حال خواندن این گزارش هستید اگر فرض را برای صرف دو دقیقه از وقت هر خواننده برای این گزارش بگذاریم درهمین زمان ۱۰ نفر به بیکاران کشورو یا در حالت خوشبینانه به جویندگان کار افزوده شد». (سایت حکومتی پارسینه ۲۷ آذر ۱۳۹۵)
واقعیت در لابلای این جملات این است که دولت آخوند روحانی برخلاف تمامی قول و قرارهای پیش انتخاباتی خود، مبنی براینکه مشکلات کشور، بویژه بحران های اقتصادی، مالی و شغلی را طی ۱۰۰ روز حل خواهد کرد، در تمامی زمینه های یاد شده با شکست های سنگینی روبور شده است. این گزارش ضمن اعتراف به شکست های دولت «تدبیر و امید» در زمینه ایجاد شغل ادامه می دهد: «سناریوی ریختن تمام تقصیرها بر سر دولت گذشته و مبرا کردن خودشان از عملکردی ضعیف که درنهایت تنها نتیجه آن بیکاری بوده که تنها دود آن در چشم جوانان این کشور رفته است».
همچنین لازم به ذکر است که مهمترین عامل برای رشد اقتصادی به یقین همان تمایل به سرمایه گذاری در دیکتاتوری خامنه ای است که نخست با خود چرخ های تولیدی را به حرکت در می آورد و سپس در روند خود به افت نرخ بیکاری یاری خواهد رساند.
حال در این حاکمیت تروریستی و بنیادگرا و بویژه با گذشت قریب یک سال از برجام و برداشته شدن تحریم های اتمی و رسیدن سقف تولید و صادارت نفت به ۲ و نیم میلیون بشکه در روز، مشاهده می کنیم که نه دولت آخوند روحانی توانسته است با این حجم از درآمد های نفتی بحران را مهار نماید و نه هیچ سرمایه گذاری حاضر به پا گذاشتن در میدانی مملو از مین در حاکمیت خودکامه ولی فقیه می باشد.
روزنامه حکومتی ابتکار (۲۳ آذر ۱۳۹۵) ضمن اعتراف به ابعاد دوری جستن سرمایه گذاران از دیکتاتوری ولی فقیه می نویسد: «از ۱۶۰ هیأت تجاری که به ایران آمدهاند بیش از ۶۰ هیئت، نگران فساد دولتی ما بودند! همین امر سبب شده از سال ۹۰ به بعد رشد سرمایهگذاری در کشور منفی شود و شاهد خروج سرمایهها باشیم».
مضافا بر تمامی این واقعیت ها، روند روبه رشد بیکاری در حاکمیت فاسد خامنه ای به حدی است که این روند روبه رشد این بحران بنابرداده های رژیم، دیگر «دقیقه ای» شده و بدین سان با هر تیک تیک ساعت، آمار نرخ بیکاران نیز روبه افزایش می گذارد. سایت حکومتی الف (۲۷ آذر ۱۳۹۵) با اعتراف به این وضعیت بحرانی اضافه می کنید: «هر ساعت ۳۰۰ نفر و روزانه ۲ هزار و ۸۰۰ نفر به بازار اشتغال اضافه می شود».