به گفته وی خسارت مستقیم ناشی از شن های روان و ریزگردهای ”دشت سجزی“براساس تحقیقی که توسط یک موسسه تحقیقاتی از مراکز صنعتی و خدماتی این استان انجام گرفته است معادل 80 میلیارد تومان در سال ذکر شده است.
به نوشته روزنامه خراسان( 16اردیبهشت89) وی گفت 736 هزار هکتار از اراضی استان اصفهان در معرض بحران هستند که 16 کانون بحران را تشکیل می دهند و شناسایی آن ها از طریق میزان خسارتی بوده است که ایجاد می کنند که دشت سجزی و بیابان انارک در نزدیکی نایین بحرانی ترین آن ها هستند.
وی یادآوری می کند که روزگاری در 100 تا 200 سال پیش این دشت، مرغزار و چمنزاری بوده است که عشایر سجستان(سگستان) برای چرای دام ها و کوچ خود به آن می آمده اند و وجه تسمیه ”سجزی“ (سگزی) نیز از نام این عشایر است اما به مرور پدیده بیابان زایی تشدید می شود به طوری که تا چند سال پیش به قدری گرد و خاک و غبار به کاشان هجوم می آورد که شهر تاریک می شد و مردم به خانه هایشان پناه می بردند و چراغ هایشان را روشن می کردند یا در گذشته یکی از نذورات مردم برای ”امام زاده آقا علی عباس“ در نزدیکی نطنز این بوده است که شن های داخل محوطه و رواق های امام زاده را خارج کنند.
براساس این گزارش شهر ”خوانسار“ از نقاط مرتعی و سرسبز در استان اصفهان است اما به گفته رئیس اداره منابع طبیعی این شهرستان 20 درصد از مراتع و نقاط سرسبز خوانسار با پدیده بیابان زایی از بین رفته است.