این درحالی است که ولی فقیه ارتجاع به مجرد وقوع کوچکترین حادثه ای در یکی از کشورهای همجوار و اسلامی، بلافاصله وارد میدان شده و ضمن بسیج انواع و اقسام سازمان های حکومتی و خرج میلیاردها دلار، تلاش می کند تا حادثه را به موضوعی تبلیغاتی برای خود تبدیل نماید.
همچنین باید اضافه نمود که بلاشک این بی تفاتی ریشه در همان سیاست معروف «کش ندهید» دارد که بکرات ولی فقیه از حکومتیان خواسته تا بر سر مسائل مهم و حساس در جامعه، موضوع را سریعا خاتمه دهند.

از سوی دیگربه تاخیر انداختن مراسم سوگواری برای جان باختگان که رقم آن بین ۲۰ الی ۷۰ نفر اعلام گردیده بود، مبین ترس و وحشت رژیم از خشم و طیغان عمومی است. دولت آخوند روحانی در اقدامی هراس آلود تلاش دارد تا با خرید وقت، آتش خشم مردم را فروکش نماید و سپس در محیطی کاملا امنیتی و دست به برگزاری مراسم خاکسپاری قربانیان ساختمان پلاسکو بطور پراکنده بزند.

دراین راستا نقش مستقیم بنیاد سرکوبگر حکومتی بنام «مستضعفان» در این آتش سوزی قابل اغماض نیست؛ زیرا براساس داده های حکومتی دو ارگان رژیم، نخست شهرداری تهران به ریاست پاسدار قالیباف و دیگری همین ارگان چپاولگر متولی اصلی ساختمان پلاسکو بوده اند.
یک نماینده مجلس حکومتی با اعتراف به نقش شهرداری در این رابطه از جمله گفت: «در تمام قوانین، مدیریت شهر به عهده ی شهرداری است و سیاست گذاری و از این قبیل کارها به عهده ی وزارت کشور است یعنی اینکه مدیریت شهری به شهردار سپرده می شود و شهرداری و شورای شهر هم مدیریت شهری را اجرایی میکنند». (سایت حکومتی انتخاب 6 بهمن 1395)

همچنین برای نمونه نبود وسائل اطفاء حریق در ساختمان، راه های فرار اظطراری، کپسول مهار آتش در راهرو ها، نبود سیستم اطلاع رسانی، کهنگی و فرسودگی ادوات و ماشین آلات آتش نشانی به موازات عدم بیمه کارکنان ساختمان پلاسکو تنها قطره کوچکی از ابعاد وخیم سوء مدیریت و بی تفاوتی رژیم نسبت به جان هموطنان امان می باشد. دراین رابطه یک کارگر محروم با اشاره به این واقعیت گفت: «من تا سال ۸۲ کارمند بنیاد مستضعفان بودم. پس از آن بنیاد ما را تحویل هیات مدیره داد و هیات مدیره نیز ما را علی‌رغم اصرارمان بیمه نکرد. ما هم خودمان را بیمه اختیاری کردیم. امروز هم برای دریافت حقوق بیکاری فرم پر کرده‌ایم اما مشخص نیست آیا این حقوق به ما تعلق می‌گیرد یا خیر؟». (خبرگزاری حکومتی ایلنا 7 بهمن 1395)