خبرگزاری فرانسه ـ لندن – بهقلم آلیس ریتچی- در حالیکه خورشید بر دیوید کامرون میتابید وی رأی خود را روز پنجشنبه در صندوق ریخت رأیی که گرچه بدون اکثریت پارلمانی که خواهان آن میباشد ممکن است او را به نخستوزیری برساند. این رهبر محافظهکار، در آستانه کمپین انتخاباتی، شاهد کاهش جلوتر بودن دو رقمی خود از گوردون براون نخست وزیر از حزب کارگر بوده است.
اما نظرسنجیهای جدید نشان داده که محافظهکاران به وضوح در مسیر کسب مقام بزرگترین حزب قرار گرفتهاند. گرچه انتظار میرود او نتواند کرسی لازم برای رسیدن به اکثریت مجلس عوام را بدست آورد.
از این رو احتمال دارد حزب محافظهکار با احزاب کوچکتر ائتلاف کند و در نتیجه بتواند این حزب را از موضع 13 سال در اپوزیسیون خارج کند.
مطبوعات که اکثراً از کامرون حمایت میکنند؛ این رهبر 43 ساله را یک آغاز تازه برای بریتانیایی میدانند که در اثر رکود اقتصادی، زیر ضرب بوده است. روزنامه پرتیراژ سان در مقایسه او با پرزیدنت باراک اوباما نوشته است کامرون ”تنها امید ماست”…
نیک کلگ در کمپین انتخاباتی که انجام شد جلو افتاد و پیام تغییر محافظهکاران را ربود بهخصوص بعد از افتضاحی که در اثر صَرف هزینههای نمایندگان پارلمان و همچنین رکود عمیق اقتصاد جهانی پیش آمد.
اما ارزیابی و نظرسنجی اخیر نشان داد که کامرون یکبار دیگر بالا آمده است و لیبرال دموکراتها عقب افتادند و به مقام سوم رسیدند. دیوید کامرون که 5سال قبل به رهبری این حزب رسیده قول داده است حزب خود را مدرنیزه کند.
کامرون در ایتون در کالج پرنس ویلیام و هری اولد تحصیل کرده و به دانشگاه آکسفورد راه یافت. او هم دوره بوریس جانسون بوده که اکنون شهردار لندن میباشد.
سابقه او به این اتهامات انجامیده که او از قشری مرفه است و مشکلات رأیدهندگان مردم عادی را فهم نمیکند. دیلی میرر عکس او را با شنل مهمانی و پاپیون در صفحه اول خود به چاپ رسانده است.…
کامرون مدرک بالایی کسب کرد و شغلی در حزب محافظهکار به دست آورد که طی آن به مشاور نورمن لامونت وزیر دارایی برگزیده شد. وقتی لامونت اعلام کرد که بریتانیا در چهارشنبه سیاه سال 1992 از مکانیزم نرخ ارزهای اروپا خارج میشود کامرون از او حمایت کرد.
کامرون سپس سیاست را کنار گذاشت و در موضع ریاست ارتباطات و مخابرات شرکت رسانهیی کارلتون کار کرد. اما او در سال 2001 کرسی پارلمانی در ویتنی در نزدیک آکسفورد واقع در جنوب انگلستان را بدست آورد.
کامرون خیلی زود به رده بالای حزب رسید و بعد از سه دور شکست حزب توسط تونی بلر در 1997 در 2005 رهبر حزب شد.
اولین وظیفه او بعد از اینکه به رهبری رسید رفع اتهام و فضای منفی از این حزب حول موضوعات کنترل مهاجرت و زنان و اقلیتهای قومی بود.
برغم مقاومت از طرف محافظهکاران سیاسی, کامرون تصمیم گرفت محافظهکاران را به سمت مرکز و میانه سوق بدهد تا حزب را محبوب سازد و با شعار محافظهکاری رحیم و بخشنده، کارش را شروع کرد. …
پرزیدنت نیکلا سارکوزی این هفته گفت کامرون مجبور خواهد شد در صورت انتخاب شدن، شکاکیت خود نسبت به اروپا را کنار بگذارد.
کامرون درعینحال از خانواده خودش هم استفاده کرده تا نشان بدهد که حزب او تغییر کرده است. او با همسرش سامانتا در جریان کمپین شرکت کردند و بطور منظم راجع به پسرش ایوان صحبت کرده که فلج بود و در سن شش سالگی درگذشت. وی گفته است مرگ پسرش باعث شد که او از بهداشت ملی که توسط دولت اداره میشود حمایت کند.