ولی فقیه ارتجاع در واکنش به این اظهارات که در آستانه نمایش انتخابات و بالا گرفتن بحرانهای بیرونی و درونی رژیم توسط آخوند روحانی و عوامل باند رقیب تکرار می شود، گفت: «حالا یک عده ای یاد گرفتن تعبیرات «آشتی ملی» را، آشتی ملی، این حرفها بنظر من معنی نداره... ممکنه در فلان مسله سیاسی دو نفر با هم اختلاف نظر داشته باشند، تاثیری نمیگذاره، چرا میگید آشتی!!! مگه قهرند، که بیایند آشتی کنند با هم، این تعبیرات رو روزنامه ها پر و بال میدهند متوجه نیستند که اشکال ایجاد میکنه، وقتی که شما میگید آشتی مثل این است که یک قهری وجود داره، قهری وجود نداره.»
خامنه ای در ادامه، غیظ خود را از قیام عاشورای ۸۸ و تهاجم جوانان انقلابی به بسیجیان سرکوبگر و پایین کشیدن تصاویر ولی فقیه و هدف قرار دادن اصل نظام ولایت نشان داد و افزود: «بله، بله مردم ما با آن کسانی که به روز عاشورا اهانت کردن، با آنها قهرند، آنهایی که آمدند وسط خیابان روز عاشورا با قساوت، با لودگی با بی حیایی، جوان بسیجی رو تو خیابان لخت کردن و کتک زدن بله ملت با اینها قهرند، با اینها آشتی هم نمی کنیم، آن کسانی که با اصل انقلاب بدند، اصل نظام میگن هدف ماست، انتخابات رو میگن بهانه ماست، بله، البته آنها عده معدودی اند.»
خامنه‌ای هم‌چنین تلاش کرد خشم مردمی و تظاهرات اعتراضی در نقاط مختلف کشور علیه رژیم ولایت فقیه را برسر دولت و قوای تحت امر خودش سرشکن کند و مانند همه دیکتاتورهای درحال سقوط بیهوده کوشید خودش را که نزدیک به ۳۰سال است به ضرب اعدام و صدور تروریسم وحتی حذف رقبای حکومتی برگرده مردم سوار است، در جانب مردم قلمداد کند.
ولی فقیه با دجالبازی مسخره یی گفت: «خوب ما عرض کردیم اقتصاد مقاومتی، سال اقدام و عمل!!! داره تمام میشه، الان آخر بهمن است، اقدام و عمل باید نشان داده بشه، من اول سال هم گفتم، گفتم کاری کنیم مسئولین کشور، چه مسئولین قوه مجریه و دولت، چه مسئولین قوه قضایی، چه مسئولین مجلس فرقی نمیکنه همه، آخر سال باید نشان بدهند برای اقدام و عمل چه کردند، نگند باید چنین بشود، باید بگند چنین شد، این رو باید مشخص کنند.
به مسئولین عرض میکنم این حضور مردمی در ۲۲ بهمن رو به حساب گلایه نداشتن آنها از فعالیتهای ما مسئولین بحساب نیاورید، مردم گله مندند، از بسیاری از چیزهایی که میگذره در کشور مردم گله مندند، مردم با تبعیض میانه ای ندارند، هر جا تبعیض ببینند، احساس ناراحتی و رنج می کنند، هر جا کم کاری ببینند همینجور، هر جا بی اعتنایی به مشکلات ببینند همینجور، هر جا پیش نرفتن کارها رو ببینند همینجور، مردم گله مندند.»