این شکنجه وحشیانه به یک روش جاری در زندانهای رژیم تبدیل شده است. پیش از این زندانی سیاسی تبعیدی بلوچ محمد صابر ملک رئیسی به مدت ۱۴ ساعت با دستبند و پابند در حیاط این زندان به میله بسته شده بود.
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در روز ۲۱ بهمن طی نامه یی در این باره نوشت: «در زندان زابل ... پس از کتک کاری و فحاشی به قصد تحقیر سر زندانی ... را از ته می‌تراشند و بعد دست و پای او را محکم با زنجیر به دور ستونی می‌بندند که در معرض دید همه زندانیان، زندانبان و نیز مسؤلان و سایر پرسنل آنجا باشد. سپس او را چند روز به همین وضعیت نگه می‌دارند به‌طوری‌که زندانی طی این مدت در اثر درد و رنج ناشی از انقباض عضلات از حال می‌رود».
مقاومت ایران از عموم مراجع بین المللی حقوق بشر به ویژه کمیسرعالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه ملل متحد درمورد وضعیت حقوق بشر در ایران و گزارشگر شکنجه خواستار اقدامی عاجل برای مقابله با شکنجه در ایران و تشکیل یک هیأت حقیقت یاب برای تحقیق پیرامون وضعیت وخامت بار زندانها و زندانیان در سراسر ایران است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲ اسفند ۱۳۹۵ (۲۰ فوریه ۲۰۱۷)
