عفو بین‌الملل در بخشی از گزارش خود به پایان موفقیت‌آمیز انتقال مجاهدان اشرفی از لیبرتی پرداخته و می‌نویسد که تبعیدیان سیاسی ایرانی که در کمپ لیبرتی در بغداد باقی مانده بودند، در اواخر ماه سپتامبر ۲۰۱۶ به خارج از عراق منتقل شدند. این کمپ در ۴ ژوئیه همان سال، مورد یک حملة موشکی قرار گرفت که جراحت‌ها و خسارات مادی بر جای گذاشت.
عفو بین‌الملل در این گزارش با تأکید بر این‌که رژیم از بزرگ‌ترین حکومتهای اعدام‌کننده در جهان است تصریح می‌کند، مقامات رژیم به استفادة مفرط از مجازات مرگ، از جمله علیه نوجوانان، ادامه می‌دهند. صدها تن بعد از محاکمه‌های غیر عادلانه اعدام شدند و برخی از اعدام‌ها در ملاء عام صورت گرفته است.
این گزارش ضمن اشاره به اعدام ۲۵ تن از زندانیان سیاسی اهل سنت در ماه اوت خاطرنشان می‌کند که در ایران، دست کم ۷۸ متهم نوجوان در انتظار اجرای مجازات مرگ هستند.
عفو بین‌الملل توانسته است اعدام دو نوجوان را در سال گذشتة میلادی تأیید کند، ولی آمار واقعی می‌تواند بسا بالاتر باشد.
در این گزارش هم‌چنین خاطرنشان شده است که تحت قانون حکومت آخوندی، سنگسار هم‌چنان از شیوه‌های به‌رسمیت‌شناخته‌شدة اعدام است و دست کم یک زن، تحت حکم سنگسار به‌سر می‌برد.
عفو بین‌الملل در گزارش سالانة خود به نقش مستقیم سپاه پاسداران رژیم آخوندی در اعمال سرکوب علیه مردم ایران اشاره کرده و هم‌چنین با ذکر نمونه‌های مشخص و متعدد، وجوه مختلف سرکوبگری و جنایات رژیم علیه اقشار مختلف مردم را برشمرده است؛ این گزارش می‌افزاید که (در ایران) شکنجه و سوءرفتارهای دیگر با زندانیان، هم‌چنان گسترده و رایج است و با مصونیت صورت می‌گیرد. شلاق‌زدن، قطع اعضای بدن و دیگر مجازات‌های بی‌رحمانه نیز هم‌چنان به اجرا گذاشته می‌شود.
عفو بین‌الملل خاطرنشان می‌کند که رژیم، از بازدید گزارشگر ویژة ملل متحد و سایر کارشناسان حقوق بشر از ایران ممانعت به‌عمل آورده است...
مقامات رژیم بیش از پیش به سرکوب حق آزادی بیان، انجمن و اجتماع مسالمت‌آمیز و دستگیری خودسرانه و زندانی‌کردن منتقدان بر پایة اتهامات مبهم مرتبط با امنیت ملی پرداختند؛ کسانی که هدف قرار گرفتند، از جمله شامل مدافعان حقوق بشر، حقوق‌دانان، وبلاگ‌نویسان، دانشجویان، فعالان اتحادیه‌ها، مدافعان حقوق زنان، اعضای قومیت‌ها و پیروان مذاهب مختلف بودند.
عفو بین‌الملل در بخش مربوط به ایران در گزارش سالانة خود نوشته است، بسیاری از زندانیان عقیدتی با اعتصاب غذا، علیه دستگیری ناعادلانة خود اعتراض کردند و ماهیت بی‌رحمانة سیستم قضایی رژیم ایران را افشا کردند.
وجوه دیگری از سرکوب و نقض حقوق مردم ایران توسط رژیم آخوندی که در گزارش عفو بین‌الملل به آن پرداخته شده، از جمله عبارتند از: سانسور تلویزیون‌های ماهواره‌یی، سانسور اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، سرکوب معترضان و دستگیری و کتک‌زدن آنها، زندانی‌کردن معترضان تحت عنوان اقدام علیه امنیت ملی، حبس‌های درازمدت انفرادی و شکنجة بازداشت‌شدگان توسط وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران، مجازات غیر انسانی هم‌چون شلاق‌زدن، درآوردن چشم از حدقه یا قطع اعضای بدن و سرکوب قومیت‌ها و پیروان مذاهب مختلف.
بخشی از گزارش عفو بین‌الملل به سرکوب و تبعیض علیه زنان و دختران ایران توسط حکومت زن‌ستیز آخوندی اختصاص دارد؛ در این بخش از گزارش تصریح شده است که رژیم به سرکوب مدافعان حقوق زنان و تبعیض زنان در قانون و در عمل می‌پردازد و آنان را تحت عنوان اتهام آخوندساختة بدحجابی دستگیر و اذیت و آزار می‌کند.
عفو بین‌الملل بخش دیگری از گزارش خود را به سرکوب و تبعیض علیه قومیت‌ها و پیروان مذاهب مختلف اختصاص داده و موارد گوناگونی را در این رابطه ذکر کرده است.
