به یقین این سخنان به معنای اشاره مستقیم به وجود باند های مافیایی و نیز پروژه های غارتگرانه سپاه پاسداران در زمینه هایی مانند تخریب جنگل ها و مراتع سبز، خشکاندن تالاب ها و یا راه سازی و سد سازی های غیر استاندارد در حاکمیت آخوندی است. سخن از بنگاه عظیم اقتصادی است که تحت تیول ولی فقیه اکنون بر شیرازه های کشور استوار گردیده و هدفی بجز سودجویی هرچه بیشتر و غارت اموال ملی برای بدست آوردن امکانات مالی در راستای حفظ این رژیم سرکوبگرندارد.
این متولی دولت «تدبیر و امید» در ادامه به نمونه دریاچه تاریخی ارومیه اشاره کرد و افزود: «دریاچه ارومیه در سال ۱۳۵۲ بیش از ۱۳ متر عمق داشت که در سال های اخیر به دلایل مختلف در معرض خشک شدن قرار گرفت. وی ادامه داد: « در حوضه دریاچه ارومیه اکنون بیش از ۴۰ سد ساخته شده،.....احداث سدها بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی تأثیر مهمی در به وجود آوردن این ریزگردها داشته است. ۱۵ درصد از عوامل ریزگردهای موجود در کشور داخلی» است.
واقعیت این است که سیاستی بنام « سد سازی فله ای» برای نخستین بار در دوران رفسنجانی در دستور کار رژیم قرار گرفت. در پایان جنگ ضد میهنی، سپاه پاسداران در تلاش برای باز کردن فضا و موقعیت خود، بسوی امور اقتصاد روی آورد. در این رابطه باید به نقش ویژه « قرارگاه خاتم» اشاره نمود که بخش های بزرگی مانند شبکه های آب‌ و برق رسانی، نفت و گاز، پروژه‌های سد سازی، انتقال آب و نیرو و راه‌ سازی و یا تلفن اینترنت و موبایل را مجموعا به تیول خود افزوده است.
براین سیاق تلاش باند های درونی حاکمیت برآن است تا موضوعات یاد شده را همواره با « رشد و شکوفایی» در کشور گره بزنند و به تبع آن چنین جلوه دهند که گویا واقعا این رژیم ضد ایرانی خواهان آبادانی و پیشرفت می باشد. این سیاست مخرب در منطق خود نیز به برهم زدن سیستم اکولوژیک بسیاری از منابع طبیعی، رودخانه ها، دشت ها و یا تالاب ها راه برده است که اکنون تبعات وحشتناک آن را مردم ایران با هوای آلوده، ریز گردها و طوفان های شنی و یا خشکسالی و خشکیده شدن منابع آبی و یا دریاچه ها لمس می کنند. سخن از همان سیاستی است که تنها در راستای منافع و سود بردن حاکمیت و دستان آ لوده متولیان آن در زمینه های اقتصادی و ساخت و ساز های تقلبی و غیر استاندارد می باشند.