او رئیس بنیاد فرانس لیبرته است. بنیادی که سالها پیش توسط مادرش، دانیل میتران، تأسیس شده و مأموریت آن حفاظت از حقوق بشر در سراسر جهان، و بطور خاص پرونده مجاهدین است. ژیلبرت میتران از آلبانی بابت پذیرش مجاهدین تقدیر میکند و آنها را «دوستان خود» می نامد و می گوید:
مادرم دانیل میتران، بنیاد فرانس لیبرته را بنا گذاشته و من در شورای اجرایی این بنیاد بوده ام. وقتی وی فوت کرد از من خواسته شد که رئیس بنیاد شوم. در پنج سال اخیر رئیس این بنیاد بوده ام. از آن زمان تاکنون تمام تلاشم را برای این بنیاد گذاشته ام و نبردها برای حقوق بشر، دمکراسی و آزادی را آغاز کردیم و ادامه داده ایم.
ژیلبرت میتران در ادامه این مصاحبه در باره دفاع از حقوق وحفاظت مجاهدان اشرفی و اهداف آزادیخواهانه مقاومت ایران، اضافه می کند: 35 سال است که فرانسه به مجاهدین و ایرانیان پناه داده است. از سال ۱۹۸۱ وقتی رئیس جمهور میتران به عنوان رئیس کشور انتخاب شد، او به بسیاری از ایرانیان که قربانی سرکوب رژیم ایران بودند، پناهندگی داده است. مرکز مقاومت ایران در پاریس است، درست مشابه ژنرال دوگل که در اروپا پناه گرفت و در لندن زندگی کرد و مقاومت فرانسه را رهبری کرد، همان داستان تکرار شد. فرانسوا میتران، پدر فقید من آنها را پذیرفت، چراکه قربانی رژیم حاکم در کشورشان بودند. در فرانسه هیچ مشکلی با مجاهدین نداشتیم.
ژیلبرت میتران می افزاید: سالهای زیادی پس از زمانی که پدر من رئیس جمهور بود، حتی در شرایطی که سیاست دولت وقت فرانسه موافق رژیم ایران عمل میکرد، مادرم دانیل میتران فشارها علیه مجاهدین در عراق را محکوم می کرد و خواستار حفاظت از آن جامعه حفاظت و تضمین حقوق آنها بود و از مبارزه آنها برای آزادی و دمکراسی آنها حمایت می کرد. داستان آن طولانی است. در این سالیان آنها تهاجمات تراژیک زیادی را از سر گذرانده اند. هدف بنیاد فرانس لیبرته حفاظت از مردم ایران در مقابل تهاجمات مختلف است. در عراق، حفاظت از آنها بسیار مشکل بود. آنجا به قانون بین الملل احترام گذاشته نمیشود. بنیاد ما نقشی مشورتی در ملل متحد در ژنو دارد، و می تواند نسبت به مسال مشخص اعتراض کند، مانند حفاظت از حقوق بشر. ما میتوانیم در برخی نشستها شرکت کنیم. تمرکز این بنیاد تنها مردم ایران نیست، بلکه کشورهای دیگر که دچار مشکلات مشابه هستند. ما از خبر خوبی که آلبانی درهای خود را گشود و حاضر شد مجاهدین را بپذیرد بسیار استقبال کردیم. از نظر این بنیاد، آلبانی تصمیم بسیار خوبی گرفت تا از حقوق آنها حفاظت کند. بنابراین، من از طرف مادرم و برای این بنیاد به اینجا آمدم.
من از مکانهای مختلفی که مجاهدین در تیرانا مستقر هستند دیدار کردم. با بسیاری از افراد دیدار کرده، و شواهد و داستانهای آنها را شنیدم. بسیار مشکل است که داستانهای آنها را بازگو کنم. آنها میگفتند حمایت فرانسوا میتران و دانیل میتران برایشان امید بخش بوده تا تلاششان برای نجات کشورشان به نتیجه برسد. من با افراد مختلفی دیدار کردم و از مکانهای مختلف دیدن کردم که ترتیبات لازم برای استقرار آنها داده شده و آنها امیدوار هستند که به کشور خودشان، درحالی که کشوری آزاد و دمکراتیک خواهد بود، باز گردند.
رئیس بنیاد فرانسه لیبرته در بخش دیگری از این مصاحبه می گوید: من شخصا حدود ۱۰ سال پیش با مجاهدین آشنا شدم، اما مادرم خیلی خوب مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران را می شناخت. مادرم دوست بسیار نزدیک مریم رجوی بود و آنها با هم دوستان بسیار نزدیکی بودند. من هم این فرصت را بدست آوردم که با مریم رجوی در خانه خودمان در بنیاد فرانسه لیبرته، ملاقات کنم.
بیش از یک سال پیش من نامه ای به مقامات آلبانی نوشتم. و به آنها تبریک گفتم من با هیئت آلبانیایی که هر سال به گردهمایی بزرگی که پاریس برای حمایت از ایرانیان انجام میشود؛ می آیند؛ ملاقات کرده ام. من از مقامات آلبانی و البته از مردم آلبانی که دوستان مجاهد من را کمک کرده اند؛ تشکر میکنم.
مصاحبه ژیلبرت میتران با تلویزیون ای بی سی آلبانی:مجاهدین برای مردم شان علیه رژیمی که بسیاری از مردم خودش را اعدام کرده مبارزه می کنند؛ من مشروعیت این مقاومت را با اصولی قوی درک کرده ام
ژیلبرت میتران: در زمانیکه مجاهدین در عراق بودند بسیاری ازآنها شهید شدند و امروزهمچنان در یک نبرد به خاطر هموطنانشان که به گروگان گرفته شده اند و در یک تهدید مستمر هستند؛ مبارزه می کنند. این نبرد یک نبرد سیاسی است و یک مقاومت شناخته شده علیه رژیمی که بسیار از مردم خودش را اعدام کرده است. من مشروعیت این مقاومت را با اصولی قوی درک کرده ام که خودش را به همه دموکراتهای جهان نشان داده است. لغو مجازات اعدام، برابری زن و مرد، دموکراسی بر اساس انتخابات آزاد، جدایی دین از دولت از اصول پایه ای این مقاومت است و این الگویی است که اگر در آنجا محقق شود، شاید راه حلی و نمونه ای برای منطقه ای از جهان باشد که به بی ثباتی شناخته شده است.
مجری تلویزیون: ما در مورد اعضای اپوزیسیون ایران، که از کمپ لیبرتی در عراق منتقل شده اند، صحبت می کنیم، کسانی که نمی توانند به ایران بازگردند، زیرا مخالفان رژیم جمهوری اسلامی به مرگ محکوم می شوند. آلبانی کشوری بود که برخوردی مثبت به درخواست آمریکا برای پذیرش آخرین دسته از مجاهدین که عراق را ترک کردند، انجام داد.
این پذیرش توسط آلبانی از سال ۲۰۱۳ توسط نخست وزیر سابق بریشا شروع شد، و با نخست وزیر راما ادامه یافت.
ژیلبرت میتران: این برخورد آلبانی یکی از دلایل آمدن من به اینجاست، این واقعیت که یک کشور، کشوری با این ابعاد، اما کشوری دارای محبت و بزرگواری که به موضوعی پاسخ میدهد که دنیا آنرا حل نمی کند، این یک موضوع شگفت انگیز است و من واقعا خوشحالم که این را به یک رسانه آلبانیایی بگویم.
درادامه مصاحبه تلویزیون ای بی سی آلبانی گفت : فرانسه مقاومت ایران را در طی ۳۰سال حمایت کرده است. در ژوئیه ۱۹۸۱، یک ماه بعد از اینکه پدر او ریاست جمهوری را بر عهده گرفت، پرزیدانت میتران به آنها پناهندگی سیاسی داد. امروز دفتر اصلی شورای ملی مقاومت ایران در پاریس و دفاتر آن در بسیاری از پایتخت های کشورهای مهم جهان وجود دارد، جایی که دولتها و شخصیتها از وضعیت در ایران مطلع شده اند.
ژیلبرت میتران: برای ۳۵ سال در فرانسه ما هیچ مشکلی با اعضای مقاومت ایران نداشتیم. آنها قویا به قوانین و حقوق ما احترام می گذارند، آنها به حضور و مهمان نوازی ما احترام زیادی می گذارند،
من این شانس را داشتم که با هیأت پارلمانترهای آلبانی در خلال برنامه ای که ما در فرانسه داشتیم ملاقات کنم، و من فکر می کنم نه تنها توسط آلبانیاییها که برخوردی مثبت داشتند، بلکه برای بقیه جهان نیز باید تفهیم گردد که مقاومت ایران، مقاومتی است که با خود ارزشهای مشترک میآورد.
درادامه مصاحبه تلویزیون ای بی سی آلبانی گفت : ژیلبرت میتران در مسائل سیاسی فرانسه برای مدت ۳۵سال فعال بوده است. ۱۷سال در پارلمان، ۲۵ سال بعنوان شهردار، و ۵ سال در شورای اروپا. با توجه به تجاربی که او دارد، میگوید، بدلیل مشکلات موجود، اروپا باید ابعاد سیاسی اش را تقویت کند، گسترش آن کشورهایی مانند آلبانی، که انسانیت را به نمایش گذاشته است.
ژیلبرت میتران: این بحث که آیا گسترش یا تقویت، کدام مورد نیاز است، اما واقعیت این است که شما نمی توانید یکی را بدون دیگری بدست آورید. ما امروز در فازی قرار داریم که برای گسترش باید اول تقویت را بیشتر کنیم. لذا به آلبانی باید خوش آمد گفت، اما زمان آن به ظرفیت اروپا برای تعمیق پروژه های آموزشی بستگی دارد. این را از صمیم قلب آروز میکنم، و من هر کاری برای حمایت از این موضوع برای همه کشورهایی که خواهان پیوستن به این تلاش سیاسی اروپا هستند، خواهم کرد. در شورای اروپا، من موقعیت خوبی داشتم که ببینم چگونه کشورها کنوانسیون حقوق بشر اروپا و اصول دمکراسی را تصویب کردند، حتی بدون اینکه قسمتی از اتحادیه اروپا باشند. شورای اروپا اعضای بیشتری نسبت به اتحادیه اروپا دارد، و این باعث میشود که کشورهای بیشتری مانند آلبانی با انجام تعهداتش همراه با انسان دوستی قلبی که دارد و پذیرش مقاومت ایران، که جنگ ما را به آشتی با یکدیگر تبدیل میکند، به اتحادیه اروپا وارد کنیم. این باید توضیح داده شود که مقاومت ایران دارای ارزشهایی است که همان ارزشهای ما نیز هست. حفاظت از آنها در کشورشان به معنی حفاظت از کشور خودمان برای ارزشهایی است که در پی آن هستیم.