مردم محروم غرب کشور از روی ناچاری و در قبال دستمزد کم و بیکاری ، مجبورند برای امرار معاش روزانه خود و خانواده خودشان به این شغل روی بیاورند که مستمر در تهدید نیروهای امنیتی و پاسداران و نیروهای مرزی هستند که هر روز در اثر تیر اندازی پاسداران تعدادی از پای در می آیند. آنان با حمل و ورود کالای خارجی از نقاط مرزی ، کالاهایی نظیز تلویزیون، کولر، بخاری، سیگار، تایز خوردروهای سنگین و… بر دوش کولبر و یا با حیوان بارکش از مناطق صعب العبور مرزی به داخل شهرها و روستاهای مرزی ، تا بدین وسیله به دستمزد ناچیزی، دست یابند و شب نان خانه شان را تامین بکنند
هرساله بیش از صدها نفر از کارگران کولبر جان خودرا درمرزهای کردستان از دست می‌دهند بیشتر آنها در حین گذر از مرز مورد تیراندازی پاسداران، قرارمی‌گیرند. بر اساس آمارهایی اعلام شده، شهرهای مریوان، سردشت، اشنویه، بانه، نوسود کرمانشاه به‌ترتیب بیشترین آمار کشته‌شدگان کولبر را به خود اختصاص داده‌اند.
براساس گزارش‌های نهادهای حقوق‌بشری و رسانه‌ها از زمان روی کار آمدن آخوند حسن روحانی ۲۱۲کولبر دراستان کردستان بر اثر شلیک نیروهای نظامی ایران جان خود را از دست داده‌اند.
در سال ۱۳۹۵ تعداد کولبرانی که به ضرب گلوله نیروهای امنیتی کشته شده‌اند به ۷۶نفر رسید. در همین مدت ۶۵ کولبر دیگر نیز زخمی شدند. در سال ۱۳۹۴ نیز ۵۵ کولبر کشته و ۳۱تن دیگر زخمی شدند.
بررسی‌ها و گزارش‌های نهادهای حقوقی نشان می‌دهد مرگ کولبران کرد علاوه برشلیک مستقیم نیروهای نظامی، دلایل دیگری از جمله انفجار مین، سقوط به درون رودخانه و غرق شدن در نتیجه تعقیب و گریز نیروهای انتظامی، پرت شدن از کوه و قاطر درپی تیراندازی نیروهای انتظامی، سرمازدگی و بهمن، سکته در حین حمل بار، آثار ثانوی ناشی از زخم‌های ناشی از اصابت گلوله نیروهای نظامی و انتظامی، تصادف نیز داشته است. در برخی موارد نیز کولبران در نتیجه فشار روانی ناشی از مصادره کالاهایشان توسط نیروهای حکومت، دست به خودکشی زده‌اند.بررسی آمار سنی کولبران کشته شده، نشان می‌دهد این افراد در محدوده سنی ۱۷ تا ۵۰ سال قرار دارند، هر چند گزارش‌هایی از کولبری نوجوانان ۱۳ ساله و پیرمردان ۷۰ساله‌ای که با کمک عصا راه می‌رفتند نیز منتشر شده است.
