آئینه ی سینه اش پر از شادی باد
جمشید پیمان،۲فروردین ۹۶

شیراز من و حضور خوب فروردینش
گلخنده ی یاس و نرگس و نسرینش

شعر تر حافظ و هوای رکن آبادش
میخانه و باده ی خوش نوشینش

شیراز من و صفای سعدی وارش
غم دور بمانَد از دل بی کینش

شیراز من و شنگی شورانگیزش
باغ ارم و کرشمه ی شیرینش

ای کاش دوباره مهر آزادی تابد
در چشم براه مانده ی غمگینش

ای کاش شبی دوباره بابا کوهیش
دامن سپرد به خوشه ی پروینش

شیراز من و همنفسی با تزویر؟
نیرنگ و ریا نبوده هرگز دینش

آئینه ی سینه اش پر از شادی باد
مهر است مـرام و عـاشقی آئینش