در این رابطه خبرگزاری حکومتی ایسنا (۲۶ فروردین ۱۳۹۶) در گزارشی از مافیای «طلای کثیف» که ترجمان همان شبکه های غارت آخوندی در زمینه زباله ها و مراکز جمع آوری آن می باشند، به نمونه ای بسیار نوظهور از فساد در این ارگان حکومتی اعتراف کرده است.
بنابراین گزارش: «زباله را طلای کثیف می نامند و مشخص نیست سود حاصل از این طلای کثیف در پایتخت به جیب چه کسانی واریز می شود و حال باید دید شورای شهر چهارم در روزهای پایانی فعالیت خود می تواند پرده از این راز بردارد».

بکار گیری واژه هایی مانند «سود حاصل» و یا «به جیب وایز» شدن به یقین اشاره غیرمستقیم به وجود شبکه مافیایی است که با مشارکت شهردار تهران، از طریق این منابع ملی به پول های نجومی دست می یابند؛ زیرا در تمامی کشورهای صنعتی و نیمه صنعتی اکنون استفاده و بهینه کردن زباله ها و تبدیل آن به انرژی، برق، فرآورده های کود و کمپوست ها و یا راه اندازی کارخانه های زباله سوخت، تصفیه و بکارگیری مجدد آن را در دستور کار قراردارند، بطوریکه قریب ۲۰ درصد از برق بسیاری از کشورها از طریق نیروگاه های زباله ای تامین و تولید می گردند.

یک کارگزار رژیم با اشاره به وجود سیستم رانت خواری گسترده در شهرداری تهران و نیز دلائل شکست مذاکرات با کشورهای خارجی برای راه اندازی نیروگاه های زباله ای، گفت: «به نظر می رسد دلیل بن بست رسیدن جلسات و رایزنی ها، رانتی است که در زباله وجود دارد و برخی ها از زباله های پایتخت نشینان ثروت اندوزی می کنند و این منافع افراد خاص سبب شده که هنوز هم زباله های شهر به صورت دستی و سنتی تفکیک شده و هیچ اقدامی در راستای بهره وری بیشتر از زباله ها صورت نگیرد».
همچنین این گزارش در ادامه به گوشه دیگری از ابعاد غارت اموال ملی از سوی این ارگان وابسته به بیت خامنه ای اعتراف کرده و می افزاید: «در همه دنیا سازمانی به مانند پسماند درآمدزا است اما متاسفانه باید به شهروندان شهرمان اعلام کنم که سازمان پسماند شهرداری تهران با اینکه مدیریت طلای کثیف را برعهده دارد نه تنها در آمدزا نیست بلکه در بودجه دارای ردیف است و سالانه ۱۴۰۰ میلیارد تومان به این سازمان در بخش هزینه ای پرداخت می‌شود».

بدین سان ملاحظه می شود که چگونه نظام آخوندی و متولیان دزد و فاسد آن نه تنها از طریق رانت خواری و راه اندازی مافیای زباله به منابع هنگفت مالی رسیده اند، بلکه فراتر از آن نیز با سرکیسه کردم بودجه عمومی، سالانه «۱۴۰۰ میلیارد تومان» دیگر نیز به جیب می زنند. این وضعیت بحرانی در حالی است که برای نمونه تنها در پایتخت بطور متوسط روزانه بیش از «۷۰۰۰ تن» زباله تولید می شود که با یک محاسبه سرانگشتی و با احتساب شهرها و استان های بزرگ کشور، می توان به عمق فساد و غارتگری حکومت در این بخش رسید.