کدخدایی در این رابطه بی محابا با بیان اینکه «اصولا احراز صلاحیت در مورد همان دوره است و دوره‌های بعدی فرد باید شرایط را احراز کند»، گفت: «فشارهای سیاسی به هیچ وجه در اعلام نظر اعضای محترم شورای نگهبان تاثیری ندارد، اما نظرات افراد مطلع شنیده می‌شود». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲۹ فروردین ۱۳۹۶)
به یقین روی سخن این مهره ولی فقیه در وهله نخست بسوی آندسته از جماعتی است که با به صحنه آمدن، مهندسی خامنه ای را برای این دور برهم زده اند. براین منطق بسیاری از ناظران پیش بینی می کنند که پاسدار احمدی نژاد و باند وی بهمراه بیش از ۱۶۰۰ کاندید دیگر با اعمال سیاست فیلترینگ، حذف و تصفیه، از دور خارج شوند؛ زیرا براساس قوانین ارتجاعی حکومت، شورای نگهبان از جمله نهادهایی است، وظیفه تائید تمامی قوانین مجلس حکومتی پیش‌از ابلاغ و نیز تأیید صلاحیت نامزدهای تمامی انتخابات را دارد.
همچنین این کارگزار رژیم در ادامه اعمال سیاست نخ نما شده در ادوار گذشته را لو داد وبا اشاره به «ناکارآمدی قانون انتخابات» افزود: «به دلیل فقدان نظام منظم ثبت نام از نامزدهای انتخابات و کلی بودن قوانین مرتبط هم در این دوره و هم در ادوار گذشته، تعداد مراجعه کنندگان برای مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری بسیار بیش از نیاز است؛ هر چند این را به آزاد بودن جامعه تعبیر می‌کنند، اما باید نظم هم وجود داشته باشد».
دراین رابطه پیشتر پاسدار احمدی نژاد در یک موضع گیری آشَکار ضمن شاخ و شانه کشیدن برای خامنه ای و شورای نگهبان دست نشانده وی، در پاسخ به این سوال «اگر آقای بقایی یا شما رد صلاحیت شدید، چه واکنشی خواهید داشت؟» گفته بود: «دلیلی برای این اتفاق وجود ندارد».
اما خبرنگار که قدری سماجت بخرج داده و می افزاید «در ایران همه احتمالات ممکن است» که احمدی نژاد نیز پاسخ را دو قبضه کرده و می گوید: «ایران هم مثل بقیه دنیا شده است، البته قبلا فرق می کرد، اما الان مثل سایر جاهای دنیا شده است»! (سایت حکومتی آفتاب ۲۸ فروردین ۱۳۹۶)
بهرحال با توجه به نقش ویژه شورای نگهبان برای حذف کاندیداها، اکنون این سوال حتی در میان بسیاری از خودی های نظام آخوندی مطرح است که اساسا این هجمه عظیم برای ثبت نام و این بازی با ارقام داوطلبان دیگر چه معنا و مفهومی بجر سرشکستگی برای نظام آخوندی دارد. وضعیت بقدری مسخره و بلبشو شده است که یک کارگزار باند خامنه ای در سخنانی گفت: «نمی‌توانم پنهان سازم که از شرایط راضی نیستم. نور و خیری در این وضعیت نمی‌بینم. حتی در عرف دیگر کشورهای دموکرات، این وضعیت را بیشتر آشوب می‌دانند تا روند انتخاباتی. این پدیده از لحاظ جامعه‌شناسی و روانشناسی اجتماعی قابل مطالعه است. همگان آمده‌اند، عوام‌الناس از خود می‌پرسند مگر چه شده است؟ مگر چه چیزی را تقسیم می‌کنند؟. بحث دوقطبی شدن وچند قطبی شدن نیست. بحث هیجان هیجان کاذب سیاسی است که چشم ها را بسته است. (روزنامه حکومتی آرمان ۲۸ فروردین ۱۳۹۶)
