اما در کشور ما ایران؛ بر خلاف دیگر جوامع دنیا؛ انتخابات منحصر و محدود به یک طیف سیاسی و مذهبی خاص می باشد که در هر دوره قدرت میانشان دست به دست می شود. در این میان به خاطر تبعیض رژیم؛ سایر گروهها و جریانات و اقوام و اقلیتهای دینی و مذهبی از فرصت شرکت در این عرصه مهم ملی محروم و بی نصیب می باشند و هیچ سهمی در اداره امور کشور ندارند.
خواسته های مردم هیچگاه مورد توجه قرار نگرفته و نمی گیرد و روز به روز بر فشارها و صدمات مختلف بر علیه شان افزوده شده و در حاشیه و انزوا قرار گرفته اند.
حال باید گفت که انتخابات ایران بر خلاف شعارها و وعده های توخالی بسیار زیاد فقط به یک سنت سیاسی تبدیل شده به طوری که فرآیند تشریفات به صورت نمادین برگزار می شود و علیرغم رای و خواسته مردم متاسفانه افرادی از قبل تعیین و به صورت مهندسی شده برنده انتخابات اعلام می شوند و رای مردم ملاک قرار نمی گیرد. این بی توجهی به رای مردم خیانت بوده و توهینی آشکار به شعور و اراده شان می باشد.
پس در یک چنین فضای آشفته سیاسی و نادیده گرفتن حق مشروع مردم؛ شرکت در انتخابات هیچ مفهومی ندارد و شخصی که بایستی با رای مردم انتخاب می شد از قبل مشخص شده و طبیعتا هیچ تعهد و قدرت و اراده مستقلی از خودش در قبال خواسته و مطالبات مردم نداشته و در اجرای کشور سیاستهای کشور چه در حوزه داخلی و چه خارجی نخواهد داشت؛ و فقط در خدمت تامین منافع باندی خودش خواهد بود که در این صورت از اداره امور کشور و رسیدگی و حل مشکلات مردم عاجز و ناتوان خواهد ماند.
حال با توجه به تشریح برخی مشکلات اساسی در خصوص انتخابات؛ ما زندانیان سیاسی در بند از شما ملت فهیم و بزرگوار کشورمان انتظار داریم با آگاهی کامل و دیدی وسیع و با احساس مسئولیت نسبت به آینده و مسائل و مشکلات کشور تصمیم و موضع صحیح و منطقی اتخاذ نمایید؛ و در انتخابات شرکت نکنید تا از اعمال و ادامه ظلم و بی عدالتی و اجحاف رژیم در حق مردم جلوگیری به عمل بیاوریم.